بروز رسانی: هركس به اندازه ی يک خرما از کسب حلال و پاک صدقه دهد - و الله جز مال حلال و پاک را نمی پذيرد - الله متعال آن را به دست راست خود می گيرد و آن چنان برای صدقه دهنده پرورش می دهد که مثل کوه بزرگ می شود؛ همان طور که شما کره اسب خود را پرورش می دهيد.

عن أبي هريرة رضي الله عنه مرفوعاً: «من تصدق بعدل تمرة من كسب طيب، ولا يقبل الله إلا الطيب، فإن الله يقبلها بيمينه، ثم يُرَبِّيها لصاحبها كما يُرَبِّي أحدكم فَلُوَّه حتى تكون مثل الجبل»
[صحيح] - [متفق عليه]

از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَنْ تَصَدَّقَ بعَدلِ تَمْرَةٍ مِنْ كَسْبٍ طَيِّبٍ، وَلا يَقْبَلُ اللهُ إلا الطَّيبَ، فَإنَّ اللهَ يَقْبَلُهَا بِيَمِينِهِ، ثُمَّ يُرَبِّيهَا لِصَاحِبِهَا كَمَا يُرَبِّي أحَدُكُمْ فَلُوَّهُ حَتَّى تَكُونَ مِثْلَ الجَبَلِ»: «هركس به اندازه ی يک خرما از کسب حلال و پاک صدقه دهد - و الله جز مال حلال و پاک را نمی پذيرد - الله متعال آن را به دست راست خود می گيرد و آن چنان برای صدقه دهنده پرورش می دهد که مثل کوه بزرگ می شود؛ همان طور که شما کره اسب خود را پرورش می دهيد».
صحیح است - متفق علیه

شرح

هرکس به اندازه ی بهای خرمایی از مال حلالی صدقه دهد که هیچگونه شبهه و غشی در آن نباشد - چون الله متعال جز مال حلال و پاکیزه را نمی پذیرد - الله متعال آن را با دست راستش از او می پذیرد و می گیرد؛ -چنانکه در روایت مسلم آمده است - و آن را پرورش داده و اجر و پاداش آن را چند برابر می کند چنانکه یکی از شما کره اسبش را پرورش می دهد تا بزرگ شود. اینکه فرمود: «با دست راستش آن را می گیرد» بیان صفت دست راست برای الله متعال است چنانکه شایسته و لایق ذات الهی می باشد و نباید آن را تاویل و تحریف نمود.