بروز رسانی: وای به حال کسی که در سخن گفتن دروغ می گوید تا دیگران را بخنداند؛ وای به حال او، وای به حال او.

عَن مُعَاوِيةَ بنِ حَيْدَةَ رضي الله عنه قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ:

«وَيْلٌ لِلَّذِي يُحَدِّثُ فَيَكْذِبُ لِيُضْحِكَ بِهِ الْقَوْمَ، وَيْلٌ لَهُ وَيْلٌ لَهُ».
[حسن] - [رواه أبو داود والترمذي وأحمد والنسائي في الكبرى] - [سنن أبي داود: 4990]

از معاویه بن حیده رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «وَيْلٌ لِلَّذِي يُحَدِّثُ فَيَكْذِبُ لِيُضْحِكَ بِهِ الْقَوْمَ، وَيْلٌ لَهُ ثُمَّ وَيْلٌ لَهُ»: «وای به حال کسی که در سخن گفتن دروغ می گوید تا دیگران را بخنداند؛ وای به حال او، وای به حال او».
[حسن است] - [به روایت ترمذی - به روایت نسائی - به روایت ابوداوود - به روایت احمد]

شرح

این حدیث به شدت در مورد دروغ هشدار می دهد و کسی را به هلاکت و نابودی تهدید می کند که دروغ را دستاویزی برای شوخی و خنداندن مردم قرار می دهد؛ و این عمل را از زشت ترین کارها شمرده و در بیان حرمت آن شدت نشان می دهد؛ این کار از جمله موارد اخلاقی بدی می باشد که بر مومن واجب است خود را از آن پاک نموده و دور نگه دارد و در هر حالتی زبانش را از دروغ پاک و منزه بدارد مگر در مواردی که شارع اجازه داده است. همچنان که دروغ گفتن جهت شوخی و خنداندن دیگران حرام است، همچنین در صورتی که شنوندگان از دروغ بودن آن آگاه باشند، شنیدن آن بر آنها حرام می باشد، بلکه انکار آن بر ایشان واجب است.

از نکات این حدیث

الملاحظة

يدخل في الحديث أيضا ذكر أشياء لا حقيقة لها وتنسب لشخص (ما يسمى هذه الأيام بـالنكت).

شكرا

النص المقترح لا يوجد...

الملاحظة

يدخل في الحديث أيضا ذكر أشياء لا حقيقة لها وتنسب لشخص (ما يسمى هذه الأيام بـالنكت).

شكرا

النص المقترح يدخل في الحديث أيضا ذكر أشياء لا حقيقة لها وتنسب لشخص (ما يسمى هذه الأيام بـالنكت). الفروق