بروز رسانی: هرکس می ميرد، بر اعمالش مُهر زده می شود و کارهايش پايان می پذيرد، مگر عمل کسی که در راه الله نگهبانی می دهد که عملش تا روز قیامت ادامه می يابد و از فتنه ی قبر در امان می ماند.

عن فَضَالَةُ بنُ عُبَيْدٍ وسلمان الفارسي وعقبة بن عامر الجهني رضي الله عنهم مرفوعاً: «كُلُّ مَيِّتٍ يُخْتَمُ على عَمَلِهِ إلا الُمرَابِطَ في سبيل الله، فإنه يَنْمِي لَهُ عَمَلَهُ يوم القيامة، ويُؤَمَّنُ فتنة القبر».
[صحيح] - [رواه أبو داود والترمذي وأحمد من حديث فضالة -رضي الله عنه]

از فَضَالَة بن عبید و سلمان فارسی و عقبة بن عامر جهنی رضی الله عنهم روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «كُلُّ مَيِّتٍ يُخْتَمُ على عَمَلِهِ إلا الُمرَابِطَ في سبيل الله، فإنه يَنْمِي لَهُ عَمَلَهُ يوم القيامة، ويُؤَمَّنُ فتنة القبر»: «هرکس می ميرد، بر اعمالش مُهر زده می شود و کارهايش پايان می پذيرد، مگر عمل کسی که در راه الله نگهبانی می دهد که عملش تا روز قیامت ادامه می يابد و از فتنه ی قبر در امان می ماند».
[صحیح است] - [به روایت ترمذی - به روایت ابوداوود - به روایت احمد]

شرح

هر مسلمانی که می میرد با فرارسیدن مرگ، عملش به پایان رسیده و قطع می شود و اجر و پاداش جدیدی برای او ثبت نمی گردد؛ مگر کسی که از مرزهای مسلمانان حراست می کند که الله متعال او را با بقای اجر و پاداش عملش گرامی می دارد و از فتنه ی قبر در امان داشته و دو ملک نکیر و منکر از وی سوال نمی کنند.