ھەدىس: ھەر قانداق بىر كىشى غەزەپلەنگەن ۋاقتىدا ھۆكۈم قىلمىسۇن

عن عبد الرحمن بن أبي بكرة قال: «كتب أبي -أو كتبتُ له- إلى ابنه عبيد الله بن أبي بَكْرَةَ وَهُوَ قَاضٍ بِسِجِسْتَانَ: أَنْ لا تَحْكُمْ بَيْنَ اثْنَيْنِ وأنت غضبان، فإني سمعت رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول: لايحكم أحد بين اثنين وهو غضبان». وَفِي رِوَايَةٍ: «لا يَقْضِيَنَّ حَكَمٌ بين اثْنَيْنِ وهو غَضْبَانُ».
[صحيح] - [متفق عليه]

ئابدۇراھمان ئىبنى ئەبى بەكرەتە بايان قىلىپ مۇنداق دېگەن: دادام بالىسى ئۇبەيدۇللاھ ئىبنى ئەبى بەكرەتەگە يەنە بىر ئىبارىدە «مەن ئۇنىڭغا، دەپ كەلگەن» ئۇ سىجىستاندا قازىلىق قىلىۋاتقاندا مەكتۇپ يوللاپ مۇنداق دېگەن: سەن غەزەپلەنگەن ۋاقتىڭدا ئىككى كىشى ئوتتۇرىسىدا ھۆكۈم قىلما، مەن رەسۇلۇللاھ سەللەللاھۇ ئەلەيھى ۋەسەللەمنىڭ بۇنداق دېگەنلىكىنى ئاڭلىغان: قانداق بىر كىشى غەزەپلەنگەن ۋاقتىدا ھۆكۈم قىلمىسۇن. يەنە بىر ھەدىستە «قانداق بىر قازى غەزەپلەنگەن ۋاقتىدا ئىككى كىشى ئارسىدا قەتئى ھۆكۈم قىلمىسۇن» دېگەن
سەھىھ(بەش شەرت تولۇق بولغادا ھەدىس سەھىھ بولىدۇ) - ھەدىسنى بۇخارى ۋە مۇسلىم بىردەك قوبۇل قىلغان

شەرھىسى

شەرىئەت بايان قىلغۇچى پەيغەمبەر ئەلەيھىسسالام، قازى ۋە سوتچىنى غەزەپلەنگەن، ئاچچىقلانغان ھالدا بىر كىشى ئۈستىدىن ھۆكۈم چىقىرىشىدىن توسقان، چۈنكى غەزەپلىنىش ئىنساننىڭ تەبىئى تەڭپۇڭلىقىنى يوقىتىدۇ، ئۇ ۋاقىتتا بىر كىشىگە زۇلۇم قىلىش، ياكى خاتالىشىشتىن ساقلىنىش قېيىن. ئەگەردە شۇنداق ھالدا ھۆكۈم قىلىپ قالسا گۇماندار زۇلۇم قىلىنىشى، قازى، سوتچى گۇناھكار بولۇپ قېلىشى مۈمكىن