عن أبي الدرداء رضي الله عنه مرفوعاً: «إن العبد إذا لعن شيئًا، صَعَدَتِ اللعنةُ إلى السماء، فَتُغْلَقُ أبوابُ السماء دونها، ثم تَهْبِطُ إلى الأرض، فَتُغْلَقُ أبوابُها دونها، ثم تأخذ يمينًا وشمالاً، فإذا لم تجد مَسَاغًا رجعت إلى الذي لُعِنَ، فإن كان أهلا لذلك، وإلا رجعت إلى قائِلها»
[صحيح] - [رواه أبو داود]
المزيــد ...
Ayon kay Abū Dardā’, malugod si Allah sa kanya-hadith na marfu: ((Tunay na ang isang alipin, kapag siya ay sumumpa sa isang bagay,aakyat ang sumpa sa kalangitan,at masasara ang mga pintuan ng kalangitan at hindi ito makakapasok,pagkatapos ay bababa ito sa lupa,at masasara ang mga pintuan nito at hindi ito makakapasok;pagkatapos ay pupunta ito sa deriksiyong kanan at kaliwa,at kapag wala siyang natagpuan na ibang daan,babalik siya sa isinumpa,kung siya ay karapat-dapat rito;at kung hindi ay babalik siya sa nagsabi nito))
[Tumpak] - [Isinaysay ito ni Imām Abū Dāwud]
Ang isang alipin,kapag siya ay sumumpa sa isang bagay,sa dila niya;tunay na ang sumpa niya ay aakyat sa kalangitan,subalit ang pintuan ng kalangitan ay masasara sa kanya,kaya babalik ito sa lupa,at gayunding,masasara ang mga pintuan ng lupa sa kanya,at hindi siya makakapasok,Pagkatapos ay pupunta siya sa bandang kanan at kaliwa,at kapag wala siyang natagpuang daan o pananatilihan,babalik siya sa baagay na isinumpa,At kapag ito ay karapat-dapat sa sumpa,mananatili ito rito,at kung hindi ay babalik siya sa nagmamay-ari nito,ang sumumpa,at siya ay tatamaan nito.Dalīl Al-Fālihīn (59/8)