Hadis: "Kul, herhangi bir şeye lanet ettiğinde o lanet gökyüzüne çıkar. Semanın kapıları ona kapanır. Sonra yere iner, yeryüzünün kapıları da ona kapanır. Sonra sağa sola gider, girecek yer bulamaz da lânet edilen kişiye döner. Eğer gerçekten lânete lâyık ise onda kalır, değilse lânet edene döner.

عن أبي الدرداء رضي الله عنه مرفوعاً: «إن العبد إذا لعن شيئًا، صَعَدَتِ اللعنةُ إلى السماء، فَتُغْلَقُ أبوابُ السماء دونها، ثم تَهْبِطُ إلى الأرض، فَتُغْلَقُ أبوابُها دونها، ثم تأخذ يمينًا وشمالاً، فإذا لم تجد مَسَاغًا رجعت إلى الذي لُعِنَ، فإن كان أهلا لذلك، وإلا رجعت إلى قائِلها»
[صحيح] - [رواه أبو داود]

Ebu'd-Derdâ -radıyallahu anh-'dan merfû olarak rivâyet edildiğine göre Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmuştur: «Kul, herhangi bir şeye lanet ettiğinde o lanet gökyüzüne çıkar. Semanın kapıları ona kapanır. Sonra yere iner, yeryüzünün kapıları da ona kapanır. Sonra sağa sola gider, girecek yer bulamaz da lanet edilen kişiye döner. Eğer gerçekten lanete lâyık ise onda kalır, değilse lanet edene döner.»
Sahih Hadis - Ebû Dâvûd rivayet etmiştir

Şerh

Kul dili ile bir şeye lanet ederse, laneti gökyüzüne çıkar. Ancak semanın kapıları ona kapanır. Sonra yeryüzüne döner ve aynı şekilde yeryüzünün kapıları da ona kapanır ve giremez. Sonra sağa sola gider istikrar edemez ya da bir yol bulamaz, lanet edilen kişiye döner. Eğer gerçekten lanete lâyık ise onda kalır, değilse lanet eden sahibine dönerek ona isabet eder. Delîlul Fâlihîn (8/59).