Hadis: "Kada čovjek nekoga (ili nešto) prokune, prokletstvo se uzdigne na nebesa i pred njim se zatvore nebeska vrata. Zatim se, kada se spušta na Zemlju, pred njim zatvore zemaljska vrata i prokletstvo krene desno i lijevo. Ako ne nađe izlaz, prokletstvo se spusti na onoga ko je proklet, ako je bio za toga, a ako nije, onda se vrati onome ko je proklinjao."

عن أبي الدرداء رضي الله عنه مرفوعاً: «إن العبد إذا لعن شيئًا، صَعَدَتِ اللعنةُ إلى السماء، فَتُغْلَقُ أبوابُ السماء دونها، ثم تَهْبِطُ إلى الأرض، فَتُغْلَقُ أبوابُها دونها، ثم تأخذ يمينًا وشمالاً، فإذا لم تجد مَسَاغًا رجعت إلى الذي لُعِنَ، فإن كان أهلا لذلك، وإلا رجعت إلى قائِلها»
[صحيح] - [رواه أبو داود]

Ebu Derda', radijallahu 'anhu, prenosi da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: "Kada čovjek nekoga (ili nešto) prokune, prokletstvo se uzdigne na nebesa i pred njim se zatvore nebeska vrata. Zatim se, kada se spušta na Zemlju, pred njim zatvore zemaljska vrata i prokletstvo krene desno i lijevo. Ako ne nađe izlaz, prokletstvo se spusti na onoga ko je proklet, ako je bio za toga, a ako nije, onda se vrati onome ko je proklinjao."
Vjerodostojan - Hadis bilježi Ebu Davud

Objašnjenje

Kada rob svojim riječima prokune nešto, to prokletsvo diže se prema nebesima, ali nailazi na zaključana nebeska vrata, pa se vrati na Zemlju, ali i na njoj naiđe na zaključana vrata. Potom ide desno i lijevo, pa ako ne nađe puta ili boravišta, vrati se na ono što je prokleto, ukoliko ono zaslužuje to prokletstvo. Ako ga ne zaslužuje, onda ono pogodi onoga ko ga je izrekao.