بروز رسانی: نباید قضای آن نمازها را به جا آورند؛ یکی از زنان خویشاوند رسول الله صلی الله علیه وسلم چهل شب در حالت نفاس بود اما رسول الله صلی الله علیه وسلم وی را به قضا کردن نمازهایی دستور نداد که در مدت نفاس نخوانده بود.
عَنْ كَثِيرِ بن زِيَاد، قال: حدثتني الأزْدِيَّة يعني مُسَّةَ قالت: حَجَجْتُ فَدَخَلْتُ عَلَى أُمِّ سَلَمَةَ فَقُلْتُ: يَا أُمَّ المؤْمِنِين، إِنَّ سَمُرَةَ بن جندب يَأْمُرُ النِّسَاءَ يَقْضِينَ صَلَاةَ الْمَحِيضِ فَقَالَتْ: «لَا يَقْضِينَ كَانَتِ المَرْأَةُ من نِسَاءِ النبي صلى الله عليه وسلم تَقْعُدُ فِي النِّفَاسِ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً لَا يَأْمُرُهَا النبي صلى الله عليه وسلم بِقَضَاءِ صَلَاةِ النِّفَاسِ»
وفي رواية: و«كنا نطلي على وُجُوهنا بِالوَرْسِ -تعني- من الكَلَف».
[حسن] - [رواه أبو داود والترمذي والدارمي وأحمد]
المزيــد ...
از کثیر بن زیاد روایت است که می گوید: ازدیه یعنی مُسَّة برای من روایت نمود و گفت: حج نمودم و نزد ام سلمه رفتم و گفتم: ای ام المومنین، سمرة بن جندب زنان را دستور داده قضایی نمازهایی را به جا آورند که در مدت حیض نخوانده اند؛ ام سلمه رضی الله عنها فرمود: نباید قضای آن نمازها را به جا آورند؛ یکی از زنان خویشاوند رسول الله صلی الله علیه وسلم چهل شب در حالت نفاس بود اما رسول الله صلی الله علیه وسلم وی را به قضا کردن نمازهایی دستور نداد که در مدت نفاس نخوانده بود.
و در روایتی آمده است: و ما از گیاه ورس (گیاهی زرد رنگ در یمن) به صورت های مان می مالیدیم و آن را از سیاهی به رنگی میان سیاهی و سرخی در می آوردیم. (حکمت از این کار مداوای تغییرات ناشی از زایمان در صورت بوده است).
[حسن است] - [به روایت ترمذی - به روایت ابوداوود - به روایت احمد - به روایت دارمی]
مادرمان ام سلمه رضی الله عنها متوجه فتوای صحابه ی بزرگوار سمرة بن جندب رضی الله عنه می شود که زنان را ملزم کرده بود قضایی نمازهایی را به جا آورند که در مدت حیض نخوانده بودند؛ بنابراین می فرماید: «نباید قضایی آنها را به جا آورند». و علت این فتوا را چنین ذکر می کند که زنی از خویشاوندان رسول الله صلی الله علیه وسلم چهل شب را در حالت نفاس گذراند و رسول الله صلی الله علیه وسلم او را به قضا کردن نمازهایی دستور نداد که در حالت نفاس نخوانده بود. اشکالی که در اینجا وجود دارد این است که مُسَّة از ام سلمه رضی الله عنها در مورد حکم نماز در حالت حیض می پرسد و خبر می دهد که سمره به خواندن آنها امر کرده و ام سلمه از نماز در حالت نفاس پاسخ می دهد. پاسخ این اشکال از دو جهت می باشد؛ 1- به قرینه ی جواب، مراد از حیض در اینجا همان نفاس است. 2- ام سلمه از نماز در حالت نفاس پاسخ می دهد که مدت آن نسبت به حیض کمتر است؛ چرا که حیض در طول سال دوازده بار تکرار می شود اما نفاس چنین نیست؛ بلکه بسیار کمتر از آن می باشد. و به این ترتیب توضیح می دهد که شارع از نمازی که در حالت نفاس خوانده نمی شود، گذشت کرده است با اینکه نفاس در طول سال تکرار نمی شود، حال چگونه از نماز در حالت حیض که همیشه تکرار می شود، نگذشته است. و الله اعلم و در ادامه می فرماید: ما از گیاه زرد رنگ ورس، به صورت می مالیدیم و به این تریب رنگ صورت مان را از سیاهی به رنگی میان سیاهی و سرخی در می آوردیم.
طبقه‌بندی‌ها
بیشتر
- بروز رسانی: فاطمه بنت ابی حبيش از پيامبر صلى الله عليه و سلم پرسيد: من دچار خونريزی مستمر می شوم به گونه ای که هرگز پاک نمی شوم، آيا نماز را ترک کنم؟ پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمود: «لا، إنَّ ذَلِكَ عِرْقٌ، وَلَكِنْ دَعِي الصَّلاةَ قَدْرَ الأَيَّامِ الَّتِي كُنْتِ تَحِيضِينَ فِيهَا، ثُمَّ اغْتَسِلِي وَصَلِّي»: «خير، اين خونريزی ناشی از پارگی رگ است؛ به اندازه ی روزهایی که عادت ماهیانه می شوی نماز را ترک کن، سپس غسل نموده و نماز بخوان».
- بروز رسانی: هرکس يک وجب از زمين را به ناحق تصاحب کند، روز قيامت همين يک وجب از هفت زمين به دور گردنش پيچيده می شود.
- بروز رسانی: ما خون زرد رنگ و تيره ی پس از طهر را خون حيض بحساب نمی آورديم.
- بروز رسانی: به اندازه ی روزهای حيضِ خود انتظار بکش، سپس غسل کن.
- بروز رسانی: روايت است که ام حبيبه رضى الله عنها هفت سال استحاضه شد؛ پس از رسول الله صلى الله عليه و سلم درباره ی حکم آن پرسيد؟ پيامبر صلى الله عليه و سلم به او فرمود: «تَغْتَسِلَ»: «غسل کن».
- بروز رسانی: چرا زن حائض قضایی روزه را به جا می آورد ولی قضایی نماز را نمی خواند؟ عايشه رضی الله عنها گفت: آيا تو از جماعت خوارج هستی؟! گفتم: من از خوارج نيستم اما این سوال برای من مطرح است. عايشه رضی الله عنها گفت: ما دچار قاعدگی می شديم و به ما دستور داده می شد قضایی روزه را به جا بياوريم ولی به قضا کردن نمازها امر نمی شدیم.
- بروز رسانی: درحالی كه من در دوران قاعدگی بودم، رسول الله صلى الله عليه وسلم به من تكيه می نمود (سر بر زانوی من می نهاد) و قرآن تلاوت می كرد.