عن سعيد بن جبير، قال: مَرَّ ابنُ عمرَ بِفِتيانٍ مِن قريش قد نَصَبُوا طَيْرًا، وهم يَرْمُونَه، وقد جعلوا لصاحِب الطيْرِ كلَّ خاطِئة مِن نَبْلِهم، فلمّا رأَوْا ابنَ عمر تَفَرَّقُوا، فقال ابن عمر: «مَن فعل هذا لَعَنَ الله، مَن فعل هذا؟ إنَّ رسول الله صلى الله عليه وسلم لَعَنَ مَن اتخذَ شيئا فيه الرُّوحُ غَرَضًا»
[صحيح] - [رواه مسلم]
المزيــد ...
Seid b. Džubejr kazuje: “Abdullah b. Omer prošao je pored kurejšijskih mladića koji su sebi živu pticu postavili za metu i svaki put kada bi je promašili, dali bi vlasniku ptice po jednu strijelu. Kada su vidjeli Ibn Omera, mladići su se razbježali, a on upita: ‘Ko je ovo uradio? Allah je prokleo onoga ko je ovo uradio! Zaista je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, prokleo onoga ko za metu uzme ono što ima dušu!’”
[Vjerodostojan] - [Hadis bilježi imam Muslim]
Seid b. Džubejr obavještava da je Ibn Omer, radijallahu anhuma, naišao na kurejševićku djecu koja su za metu postavila živu pticu, koju su gađali strijelama. Kada su vidjeli Abdullaha b. Omera, radijallahu anhuma, uplašili su se i razbježali, a on ih je upitao: “Šta je ovo?” Oni su ga obavijestili, a on reče: “Allah je prokleo onoga ko je ovo učinio”, zatim je spomenuo da je Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, prokleo svakog onog ko postavi živo biće kao metu za gađanje. Na ovaj način zabranjeno je ubijati životinju i propuštati njeno klanje, jer se tako životinja muči: neko je pogodi u krilo, drugi u prsa, treći u leđa, sljedeći u glavu, i ostaje u teškim mukama sve dok ne podlegne. Zbog toga je Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, prokleo onoga ko za metu postavi živo biće.