Hadis: "Koja god se borbena jedinica ili izvidnica bori sa neprijateljem, pa zaplijeni ratni plijen i uzme ga, požurila je dvije trećine svoje nagrade, a koja se borbena jedinica ili izvidnica sukobi sa neprijateljem i pretrpi gubitke, njoj će biti upotpunjena nagrada."

عن عبد الله بن عمرو بن العاص رضي الله عنهما مرفوعاً: «ما من غازيَةٍ أو سَرِيَّةٍ تغزو فَتَغْنَم وَتَسْلَمُ إلا كانوا قد تَعَجَّلُوا ثُلُثَي أُجُورِهِمْ، ومَا من غَازِيَةٍ أَوْ سَرِيَّةٍ تُخْفِقُ وَتُصَابُ إِلاَّ تم أُجُورُهُمْ».
[صحيح] - [رواه مسلم]

"Koja god se borbena jedinica ili izvidnica bori sa neprijateljem, pa zaplijeni ratni plijen i uzme ga, požurila je dvije trećine svoje nagrade, a koja se borbena jedinica ili izvidnica sukobi sa neprijateljem i pretrpi gubitke, njoj će biti upotpunjena nagrada."
[Vjerodostojan] - [Hadis bilježi imam Muslim]

Objašnjenje

Hadis može imati ova dva značenja: prvo, svaka borbena jedinica koja se sukobi sa neprijateljem i prođe bez gubitaka, a potom dođe do plijena ima manju nagradu nego jedinica koja nije prošla bez gubitaka, ili je prošla, ali nije došla do plijena (ovo mišljenje izabrao je Nevevi); drugo: plijen je dozvoljeno uzeti i to ne umanjuje nagradu, nego samo ukazuje da ubrazavanje stjecanja dijela nagrade, uz to da su jednaki i onaj ko je uzeo plijen i onaj ko nije, osim što je onaj ko je uzeo plijen došao ranije do dvije trećine nagrade. Ali u ukopnom zbiru oni su isti, a onome ko nije došao do plijena, Allah će nadoknaditi na ahiretu onoliko koliko ga je prošlo od plijena, a On daje kome hoće i više. Ovo je mišljenje izabrao Ibn Abdulberr.