بروز رسانی: هرکس به سخن ديگران گوش دهد و آنان راضی نباشند، روز قيامت در گوش هايش سُرب گداخته می ريزند.

عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رضي الله عنهما عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:

«مَنْ تَحَلَّمَ بِحُلْمٍ لَمْ يَرَهُ كُلِّفَ أَنْ يَعْقِدَ بَيْنَ شَعِيرَتَيْنِ، وَلَنْ يَفْعَلَ، وَمَنِ اسْتَمَعَ إِلَى حَدِيثِ قَوْمٍ، وَهُمْ لَهُ كَارِهُونَ، أَوْ يَفِرُّونَ مِنْهُ، صُبَّ فِي أُذُنِهِ الآنُكُ يَوْمَ القِيَامَةِ، وَمَنْ صَوَّرَ صُورَةً عُذِّبَ، وَكُلِّفَ أَنْ يَنْفُخَ فِيهَا، وَلَيْسَ بِنَافِخٍ».
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري: 7042]

از عبدالله بن عباس رضی الله عنها روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَنْ تَسَمَّعَ حَدِيثَ قَوْمٍ وَهُمْ لَهُ كَارِهُونَ، صُبَّ في أُذُنَيْهِ الآنُكُ يَوْمَ القِيَامَةِ»: «هرکس به سخن ديگران گوش دهد و آنان راضی نباشند، روز قيامت در گوش هايش سُرب گداخته می ريزند».
[صحیح است] - [بخاری به مانند آن روایت کرده است]

شرح

حدیث مذکور با وعید شدیدی برای کسی همراه است که سخنان دیگران را درحالی گوش می دهد که دوست ندارند سخنان شان شنیده شود. و این از مصادیقِ اخلاقیِ زشتی است که از گناهان کبیره هم می باشد. و جزاء از جنس عمل است؛ وقتی چنین کسی با گوش هایش به چیزی گوش می دهد که نباید گوش دهد، از ناحیه ی گوش هم مجازات می شود و در گوش هایش سرب گداخته شده ریخته می شود. و فرقی نمی کند کسانی که دوست ندارند سخن شان شنیده شود، به دلیل درستی چنین خواسته ای داشته باشند یا دلیلی برای آن وجود نداشته باشد. چون برخی از مردم دوست ندارند سخن شان شنیده شود هرچند سخن شان با عیب یا امر ممنوع و دشنام و سخن بدی همراه نباشد. به هر حال دوست ندارند سخن شان را کسی بشنود.

الملاحظة

بخاري

النص المقترح لا يوجد...

الملاحظة

مصدر

النص المقترح الوعيد الشديد لمن يستمع حديث قوم وهم لا يحبون أن يسمع حديثهم، وهو من الأخلاق السيئة التي هي من كبائر الذنوب، والجزاء من جنس العمل؛ لأنه لما تَسَمَّعَ بأذنه عُوِقَب فيها، وهو أنه يُلقى في أذنه الرصاص المذاب، وسواء كانوا يكرهون أن يسمع لغرض صحيح أو لغير غرض؛ لأن بعض الناس يكره أن يسمعه غيره؛ ولو كان الكلام ليس فيه عيب أو محظور ولا فيه سب، ولكن الفروق

الملاحظة

ابحث عن مصدر

النص المقترح الوعيد الشديد لمن يستمع حديث قوم وهم لا يحبون أن يسمع حديثهم، وهو من الأخلاق السيئة التي هي من كبائر الذنوب، والجزاء من جنس العمل؛ لأنه لما تَسَمَّعَ بأذنه عُوِقَب فيها، وهو أنه يُلقى في أذنه الرصاص المذاب، وسواء كانوا يكرهون أن يسمع لغرض صحيح أو لغير غرض؛ لأن بعض الناس يكره أن يسمعه غيره؛ ولو كان الكلام ليس فيه عيب أو محظور ولا فيه سب، ولكن الفروق

از نکات این حدیث