عن أبي محمد عبد الله بن عمرو بن العاص رضي الله عنهما ، قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : «أربعون خَصْلَة: أعلاها مَنيحةُ العَنز، ما من عامل يَعمل بِخَصْلة منها؛ رجاء ثوابها وتصديق مَوْعُودِها، إلا أدخله الله بها الجنة».
[صحيح] - [رواه البخاري]
المزيــد ...
از ابومحمد عبدالله بن عمرو بن عاص رضی الله عنهما روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «أَرْبعُونَ خَصْلةً: أَعلاها منِيحةُ الْعَنْزِ، ما مِنْ عامَلٍ يعملَ بِخَصْلَةٍ مِنْها رجاءَ ثَوَابِهَا وتَصْدِيقَ موْعُودِهَا، إِلاَّ أَدْخلَهُ اللَّهُ بِهَا الْجنَّةَ»: «چهل خصلت نيکو وجود دارد که برترين آنها، به عاريت دادنِ بُزِ شيرده می باشد تا از شيرش استفاده کنند. هرکس به اميد ثواب و با ايمان به پاداشی که وعده داده شده، يکی از اين خصلت های نيک را انجام دهد، الله متعال به پاسِ آن، او را وارد بهشت می گرداند».
[صحیح است] - [به روایت بخاری]
رسول الله صلی الله علیه وسلم امتش را به نیکی کردن تشویق نموده و به چهل خصلت اشاره می کند؛ همه ی آنها را مبهم گذاشته و تنها یکی از آنها را ذکر می کند که البته برترین آنها می باشد؛ و آن عبارت است از اینکه انسان بزی داشته باشد و آن را به فقیری بدهد تا از شیر آن استفاده کند. و چون نیازش برطرف شد، آن را به صاحبش بازگرداند؛ و به این ترتیب این اعمال اندک و زیاد را یادآور می شود تا مردم در عمل نیک با هم رقابت کنند.