ھەدىس: پەيغەمبەر ئەلەيھىسسالام بامدات نامىزىنى ئوقۇسا، مۆمىنلەرنىڭ ئاياللىرىدىن بەزىسى ئۆزلىرىنى يۆگىگەن ھالدا جامائەتكە قاتنىشاتتى، ئاندىن ئۆيلىرىگە قايتىشاتتى، ئەمما قاراڭغۇدا ئۇلارنى ھېچكىم تونىيالمايتتى

عن عَائِشَة رضي الله عنها قالت: (لقد كان رسولُ الله صلى الله عليه وسلم يُصَلِّي الفَجر، فَيَشهَدُ معه نِسَاء مِن المُؤمِنَات، مُتَلَفِّعَاتٍ بِمُرُوطِهِنَّ، ثم يَرجِعْن إلى بُيُوتِهِنَّ مَا يُعْرِفُهُنَّ أحدٌ من الغَلَس).
[صحيح] - [متفق عليه]

ئائىشە رەزىيەللاھۇ ئەنھادىن رىۋايەت قىلىنغان ھەدىستە: پەيغەمبەر ئەلەيھىسسالام بامدات نامىزىنى ئوقۇسا، مۆمىنلەرنىڭ ئاياللىرىدىن بەزىسى ئۆزلىرىنى يۆگىگەن ھالدا جامائەتكە قاتنىشاتتى، ئاندىن ئۆيلىرىگە قايتىشاتتى، ئەمما قاراڭغۇدا ئۇلارنى ھېچكىم تونىيالمايتتى
[سەھىھ(بەش شەرت تولۇق بولغادا ھەدىس سەھىھ بولىدۇ)] - [ھەدىسنى بۇخارى ۋە مۇسلىم بىردەك قوبۇل قىلغان]

شەرھىسى

ئائىشە رەزىيەللاھۇ ئەنھا مۇنداق دەيدۇ: ساھابىلارنىڭ ئاياللىرى ئورانغان ھالەتتە، پەيغەمبەر ئەلەيھىسسالام بىلەن بامدات نامىزىغا قاتنىشاتتى، ۋە نامازدىن كېيىن ئۆيلىرىگە قايتقاندا، تېخى قاراڭغۇلۇق يورۇقلۇققا ئارىلىشىپ تۇرغانلىقى سەۋەبلىك، يەنى كۆرۈشنى توسۇپ تۇرىدىغان قاراڭغۇنىڭ قالدۇقى تېخىچە بولغانلىقىدىن، ئۇلارغا قارىغانلار كىملىكىنى تونىيالمايتتى. بەسسامنىڭ تەيسىرۇلئەھكام 86- بەت