Hadis: «Yolculuk bir çeşit azaptır.»

عن أبي هريرة رضي الله عنه مرفوعاً: «السفر قطعة من العذاب، يمنع أحدكم طعامه وشرابه ونومه، فإذا قضى أحدكم نَهْمَتَهُ من سفره، فليُعَجِّلْ إلى أهله».
[صحيح] - [متفق عليه]

Ebu Hureyre -radıyallahu anh-’den merfû olarak rivayet edildiğine göre Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurdu: «Yolculuk bir çeşit azaptır. Sizi Doğru dürüst yiyip içmekten ve uyumaktan alıkoyar. Herhangi biriniz işini bitirince, evine dönmekte acele etsin.»
[Sahih Hadis] - [Muttefekun Aleyh]

Şerh

«Yolculuk bir çeşit azaptır.» Yani ondan bir parçadır. Azaptan murad edilen zorluktan alışılmışı terk edip yürüyerek ve binekle meydana gelen acıdır. «Sizi doğru dürüst yiyip içmekten ve uyumaktan alıkoyar.» Manası yolculukta olan meşakkat, yorgunluk, sıcaklığın ve soğuğun zorluğu, korku, aileden, arkadaşlardan ayrılmak ve yaşamanın güçlüğü, yeme içmenin tam olmasını ve lezzetini engeller. Çünkü yolcu, düşüncelidir. Normal günlerindeki yemeği ve içeceği yediği gibi yiyip içemez. Hakeza uykuda da böyledir. Bu böyleyse, insan rahata, ailesine ve yaşadığı yere dönüp, ailesinin gözetimi, terbiyesi ve diğer görevlerine dönsün. «Herhangi biriniz işini bitirince, evine dönmekte acele etsin.» En-Nehmetü: İhtiyaç, arzu ve istekler demektir.