عن عبد الله بن زيد بن عَاصِم المازِنِي رضي الله عنه قال: «خرج النبي صلى الله عليه وسلم يَسْتَسْقِي، فتَوَجَّه إلى القبلة يدْعو، وحَوَّل رِدَاءه، ثم صلَّى ركعتين، جَهَرَ فيهما بالقِراءة». وفي لفظ «إلى الْمُصَلَّى».
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...
از عبدالله بن زيد بن عاصِم مازِنی رضی الله عنه روایت است که می گوید: رسول الله صلى الله عليه وسلم برای خواندن نماز استسقاء (طلب باران) خارج شد و رو به قبله دست به دعا برداشت و ردایش را وارونه کرد و سپس دو رکعت نماز خواند و با صدای بلند قرائت نمود. و در لفظی آمده است: به سوی مصلی خارج شد.
[صحیح است] - [متفق علیه]
الله متعال بندگانش را به صورت های مختلف مورد آزمایش قرار می دهد تا به درگاه او دست به دعا بردارند و ذکر و یاد او را بر زبان بیاورند؛ در عهد رسول الله صلى الله عليه وسلم، زمانی که باران قطع شد و زمین خشک گردید، ایشان به همراه مردم به سوی مصلای عید در صحرا خارج شد تا از الله متعال طلب باران کند؛ چون این وضعیت مناسبت بیشتری با اظهار تضرع و زاری و درماندگی و نیاز به الله متعال دارد؛ سپس رو به قبله می کند که از آداب دعا بوده و به این ترتیب امید پذیرفته شدن دعا وجود دارد؛ و دست به دعا بر می دارد و از الله متعال می خواهد که بر مسلمانان باران بباراند و قحطی و خشکی را برطرف کند. و خوشبین به اینکه الله متعال وضعیت را دگرگون نموده و زمین خشک را به زمینی پر از گل و گیاه تبدیل می کند و سختی را برطرف نموده و گشایش حاصل می نماید، ردایش را از طرفی وارونه می کند و آنگاه دو رکعت نماز استسقاء با مردم می خواند و در آن با صدای بلند قرائت می کند.