عن عبد الله بن عباس رضي الله عنهما : «أن النبي صلى الله عليه وسلم صلَّى على قبر بعدَ ما دُفِنَ، فَكَبَّرَ عليه أَرْبَعاً».
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...
از عبدالله بن عباس رضی الله عنهما روایت است که می گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم بر قبر کسی بعد از دفنش، نماز خواند و چهار تکبیر گفت.
[صحیح است] - [متفق علیه]
اخلاق نیکو بخشی از سرشت رسول الله صلی الله علیه وسلم بود؛ ایشان مزین به رحمت و رافت بود؛ هیچیک از اصحابش را نمی یافت مگر اینکه سراغش را می گرفت و احوال او را جویا می شد. باری از صاحب قبر مذکور سوال می کند که به ایشان خبر می دهند، قبر فلانی است که وفات کرده است؛ رسول الله صلی الله علیه وسلم دوست دارد تا از مرگ وی به ایشان خبر می دادند تا بر او نماز بخواند؛ چون نماز ایشان بر میت باعث آرامش او می شد و نوری بود که تاریکی قبرش را از بین می بُرد. بنابراین بر قبر وی چنان نماز خواند که بر میت قبل از دفنش نماز می خواند. نماز خواندن رسول الله صلی الله علیه وسلم بر قبر، به این معنا نیست که ایشان بالای قبر وی رفته است، بلکه در کنار آن و روبروی آن به سمت قبله ایستاده و نماز جنازه بر وی خوانده است.