بروز رسانی: وقتی رسول الله صلی الله علیه وسلم رکوع می کرد، انگشتانش را باز می کرد و آنگاه که سجده می کرد آنها را جمع می کرد.

عن وائل بن حجر رضي الله عنه : أن النبي صلى الله عليه وسلم كان إذا ركع فَرَّجَ أصابِعَه وإذا سَجد ضَمَّ أصَابِعه.
[صحيح] - [رواه ابن حبان]

از وائل بن حجر رضی الله عنه روایت است که وقتی رسول الله صلی الله علیه وسلم رکوع می کرد، انگشتانش را باز می کرد و آنگاه که سجده می کرد آنها را جمع می کرد.
[صحیح است] - [به روایت ابن حبان]

شرح

«وقتی رسول الله صلی الله علیه وسلم رکوع می کرد، انگشتانش را باز می کرد و آنگاه که سجده می کرد آنها را جمع می نمود» یعنی رسول الله صلی الله علیه وسلم در رکوع با کف دو دستش زانوهایش را می گرفت و انگشتان دستانش را از هم دور نگه می داشت و باز می کرد. چون این وضعیت در رکوع، حالت پایدارتری به انسان می دهد و باعث هم سطح شدن پشت و سر می شود. اما در سجده کف دستانش را بر زمین می گذاشت و انگشتانش را به هم می چسباند تا اینگونه کاملا رو به قبله آورده باشد؛ علاوه بر اینکه چنین وضعیتی انسان را در حالت سجده یاری نموده و پایدارتر می کند.