Hadis: Hilal b. Umejja optužio je svoju suprugu kod Vjerovjesnika, sallallahu alejhi ve sellem, za blud sa Šerikom b. Sahmaom. Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, reče: “Dovedi svjedoke, ili će nad tobom biti izvršena kazna za potvoru.”

عن ابن عباس رضي الله عنهما أن هِلَالَ بن أُمَيَّةَ، قذف امرأته عند النبي صلى الله عليه وسلم بِشَرِيكِ بن سَحْمَاءَ، فقال النبي صلى الله عليه وسلم : «البَيِّنَةَ أو حَدٌّ في ظَهْرِكَ»، فقال: يا رسول الله، إذا رأى أحدنا على امرأته رجلًا ينطلق يَلْتَمِسُ البَيِّنَةَ، فجعل النبي صلى الله عليه وسلم يقول: «البَيِّنَةَ وإلا حد في ظهرك» فقال هلال: والذي بعثك بالحق إني لصادق، فلَيُنْزِلَنَّ الله ما يُبَرِّئُ ظهري من الحد، فنزل جبريل وأنزل عليه: {والذين يرمون أزواجهم} [النور: 6] فقرأ حتى بلغ: {إن كان من الصادقين} [النور: 9] فانصرف النبي صلى الله عليه وسلم فأرسل إليها، فجاء هِلال فشهد، والنبي صلى الله عليه وسلم يقول: «إن الله يعلم أن أحَدَكُمَا كاذب، فهل منكما تائب» ثم قامت فشهدت، فلما كانت عند الخامسة وَقَّفُوهَا، وقالوا: إنها مُوجِبَة، قال ابن عباس: فَتَلَكَّأَتْ وَنَكَصَتْ، حتى ظننا أنها ترجع، ثم قالت: لا أفضح قومي سائر اليوم، فَمَضَتْ، فقال النبي صلى الله عليه وسلم : «أبصروها، فإن جاءت به أَكْحَلَ العينين، سَابِغَ الْأَلْيَتَيْنِ، خَدَلَّجَ الساقين، فهو لِشَرِيكِ بْنِ سَحْمَاءَ»، فجاءت به كذلك، فقال النبي صلى الله عليه وسلم : «لولا ما مضى من كتاب الله لكان لي ولها شأن».
[صحيح] - [متفق عليه واللفظ للبخاري]

Ibn Abbas, radijallahu anhu, prenosi: “Hilal b. Umejja optužio je svoju suprugu kod Vjerovjesnika, sallallahu alejhi ve sellem, za blud sa Šerikom b. Sahmaom. Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, reče: ‘Dovedi svjedoke, ili će nad tobom biti izvršena kazna za potvoru.’ Hilal na to kaza: ‘Allahov Poslaniče, kad neko vidi čovjeka na svojoj ženi, zar su mu potrebni svjedoci?’ Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, nastavi: ‘Ili dovedi svjedoke, ili će se nad tobom izvršiti kazna.’ Hilal reče: ‘Tako mi Onoga Koji te je s istinom poslao kao Vjerovjesnika, iskren sam! Allah će, zaista, u mom slučaju objaviti ono što će me zaštititi od izvršenja kazne.’ Džibril je donio objavu: ‘A oni koji okrive svoje žene za blud... (en-Nur: 6-9). Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, okrenu se i posla po njih dvoje, te dođoše. Hilal b. Umejja ustade i poče svjedočiti, a Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, reče: ‘Allah zna da jedno od vas laže, pa hoće li se koje od vas pokajati?’ Potom ustade žena i poče svjedočiti. Kad je bila kod pete izjave: ‘Neka je na mene Allahova srdžba ako on istinu govori’, rekoše: ‘Pazi, to uzrokuje bolnu patnju!’ Ona prekide i ustuknu, te smo pomislili da će odustati od prizivanja Allahove srdžbe na sebe. Međutim, reče: ‘Ne, ne želim da osramotim svoju familiju.’ Čuvši to, Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, reče: ‘Motrite na nju, pa ako dijete koje rodi bude imalo surmeljaste oči, debele stražnjice i potkoljenica, ono je dijete Šerika b. Sahmaa.’ Kad ona rodi takvo dijete, Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, reče: ‘Da nije prethodne odredbe iz Allahove knjige, sa mnom bi imala posla.’”
[Vjerodostojan] - [Hadis je muttefekun alejh, a ovo je Buharijeva verzija]

Objašnjenje

Iz hadisa se razumije da je Hilal b. Umejja optužio svoju suprugu kod Vjerovjesnika, sallallahu alejhi ve sellem, za blud sa Šerikom b. Sahmaom. Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, reče: “Dovedi svjedoke, ili će nad tobom biti izvršena kazna za potvoru.’ U drugoj verziji, koju je zabilježio Ebu Ja’la, stoji da je Resulullah rekao: “Dovedi četiri svjedoka, ili će nad tobom biti izvršena kazna za potvoru.” Hilal na to kaza: “Allahov Poslaniče, kad neko vidi svoju ženu da bludniči, zar će ići tražiti drugi dokaz?” Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, nastavi: “Ili dovedi svjedoke, ili će se nad tobom izvršiti kazna.” Hilal reče: “Tako mi Onoga Koji te je s istinom poslao kao Vjerovjesnika, iskren sam! Allah će, zaista, u mom slučaju objaviti ono što će me zaštititi od izvršenja kazne.” Džibril je donio objavu: “A oni koji okrive svoje žene za blud...” (en-Nur: 6-9). Dođe Hilal b. Umejja i poče svjedočiti, a Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, reče: “Allah zna da jedno od vas laže, pa hoće li se koje od vas pokajati?” Najprije će biti da je Vjerovjesnik ovo kazao nakon što su se međusobno prokleli, a htjelo se obavezati onoga ko laže, i to traženjem oprosta. Međutim, kaže se i ovo: “Kazao je to prije proklinjanja kao vid upozorenja.” Potom ustade žena i poče svjedočiti. Kad je bila kod pete izjave, zaustavili su je, upozorili i prijetili joj rekavši: “Pazi, peta je obavezujuća, s njom dolazi prokletstvo i na toj petoj se dolazi do posljedica, i to uzrokuje bolnu patnju u slučaju laganja!” Ibn Abbas prenosi: “Ona prekide i ustuknu, nakon četvrte izjave te smo pomislili da će odustati od utjerivanja muža u laž i prizivanja Allahove srdžbe na sebe. Međutim, reče: ‘Ne, ne želim da vječno osramotim svoju familiju time što ću prekinuti prizivanje prokletstva i potvrditi izjavu muža.’ Čuvši to, Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, reče: ‘Motrite na nju, pa ako dijete koje rodi bude imalo surmeljaste oči, debelu stražnjicu i potkoljenice, ono je dijete Šerika b. Sahmaa.’” Odnosno, ako se pokaže sličnost koja je sada skrivena, kad, doista ona rodi takvo dijete. Sličnost je indicija koja se mogla uzeti u obzir da nije bilo proklinjanja. Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, reče: “Da nije prethodne odredbe iz Allahove Knjige, po kojoj je proklinjanjem žena odbila svoju kaznu, sa mnom bi imala posla”, tj. bila bi sprovedena fiksirana kazna. Ili je značenje ovo: da časna Knjiga ne nalaže susteznanje od fiksirane kazne kamenovanja žene koja pristane na međusobno proklinjanje, ili od druge kazne vladara, kaznio bih je tako da to bude pouka onima koji to gledaju i opomena onima koji to čuju. Ovo je bilo prvo međusobno proklinjanje supružnika u islamu, i povod objave ovih ajeta.