فەرموودە: هەرکەسێک سورەتێک بخوێنێت کە لە سی ئایەت پێکهاتووە؛ شەفاعەتی بۆ پیاوێک کرد هەتاوەکو (خودا) لێی خۆش بوو

عن أبي هريرة رضي الله عنه عن النبي صلى الله عليه وسلم قال: «مِنَ القُرْآنِ سُورَةٌ ثَلاثُونَ آيَةً شَفَعَتْ لِرَجُلٍ حَتَّى غُفِرَ لَهُ، وَهِي: تبارك الذي بيده الملك». وفي رواية أبي داود: «تشفع».
[حسن] - [رواه أبو داود والترمذي وابن ماجه وأحمد]

ئەم وەرگێڕاوە پێویستی بە پێداچوونەوە و وردبوونەوەی زیاتر هەیە.

لە ئەبی هورەیرەوە -ڕەزای خوای لێبێت- کە پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- دەفەرموێت: «هەرکەسێک سورەتێک بخوێنێت کە لە سی ئایەت پێکهاتووە؛ شەفاعەتی بۆ پیاوێک کرد هەتاوەکو (خودا) لێی خۆش بوو، ئەویش بریتیە (لە سورەتی): (تبارك الذي بيده الملك) -سورەتی الملك-». ولە گێڕانەوەیەکی (ئەبو داود)دا: «شەفاعەت دەکات».
حەسەنە - ئیبنو ماجه گێڕاویەتیەوە

شیکردنەوە

پێغەمبەری خودا -صلى اللە علیە وسلم- ڕوونی دەکاتەوە کە سورەتێک هەیە لە قورئاندا لە سی ئایەت پێکاتووە، شەفاعەتی بۆ پیاوێک کرد هەتاوەکو خودا لێی خۆش بوو، چونکە بەردەوام دەیخوێندەوە وگرنگی پێی دەدا، وکاتێک مرد؛ سورەتەکە بەرگری لێی کرد هەتاوەکو سزای لێ دوورخستەوە، پێغەمبەر -صلى الله عليه وسلم- لە سەرەتای فەرموودەکەدا باسی سورەتەکەى نەکرد، بەڵام لە کۆتاییدا باسیکرد بۆئەوەى پلەبەرزی ومەزنی ئەم سورەتە ڕوون بکاتەوە، وباشترین هاندەر بێت بۆئەوەى مسوڵمان لەسەر خوێندنەوەى بەردەوام بێت.