بروز رسانی: رسول الله صلی الله علیه وسلم به ليسيدن انگشتان و کاسه امر نموده و فرمودند: «شما نمی دانيد که برکت در کدام قسمت غذای تان است».

عن جابر بن عبد الله رضي الله عنهما ، أنَّ رسول الله صلى الله عليه وسلم أمر بَلَعْقِ الأصابع والصَّحْفَةِ، وقال: «إنَّكم لا تدرون في أَيِّهَا البركة». وفي رواية: «إذا وقعت لُقْمَةُ أحدكم فليأخذها، فَلْيُمِطْ ما كان بها من أذى، وليأكلها ولا يدعها للشيطان، ولا يمسح يده بالمِنْدِيلِ حتى يَلْعَقَ أصابعه فإنه لا يدري في أَيِّ طعامه البركة». وفي رواية: «إن الشيطان يحضر أحدكم عند كل شيء من شأنه، حتى يحضره عند طعامه، فإذا سقطت من أحدكم اللُّقْمَةُ فَلْيُمِطْ ما كان بها من أذى، فليأكلها ولا يدعها للشيطان».
[صحيح] - [رواه مسلم]

از جابر بن عبدالله رضی الله عنهما روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم به ليسيدن انگشتان و کاسه امر نموده و فرمودند: «إِنَّكُم لا تَدْرُونَ في أَيِّهَا الْبَرَكَةَ»: «شما نمی دانيد که برکت در کدام قسمت غذای تان است». و در روایتی آمده که رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: «إِذَا وَقَعتْ لُقْمةُ أَحدِكُم فَلْيَأْخُذْهَا، فَلْيُمِطْ مَا كَانَ بِهَا مِنْ أَذًى وَلْيَأْكُلْهَا، وَلا يَدَعْهَا لَلشَّيْطان، وَلا يَمْسَحْ يَدَهُ بِالْمَندِيلِ حَتَّى يَلْعَقَ أَصَابِعه، فَإِنَّهُ لا يدْرِي في أَيِّ طَعَامِهِ الْبَركَة»: «هرگاه لقمه ی يکی از شما افتاد، آن را بردارد و از خاک و خاشاک پاکش نمايد و سپس بخورد و آن را برای شيطان نگذارد؛ و پيش از ليسيدن انگشتانش، دست خود را با دستمال پاک نکند؛ زيرا نمی داند برکت در کدام قسمت غذای اوست». و در روایت دیگری آمده است: «إِنَّ الشَّيْطَانَ يَحْضُرُ أَحَدكُمْ عِنْدَ كُلِّ شَيءٍ مِنْ شَأْنِهِ، حَتَّى يَحْضُرَهُ عِنْدَ طَعَامِه، فَإِذَا سَقَطَتْ مِنْ أَحَدِكُمْ اللُّقْمَةُ فَلْيُمِطْ مَا كَان بِهَا منْ أَذًى، فَلْيأْكُلْها وَلا يَدَعْهَا لِلشَّيْطَان»: «شيطان در هر کاری که انجام می دهيد، نزدتان حاضر می شود؛ حتی هنگام غذا خوردن. لذا هرگاه لقمه ی يکی از شما به زمين افتاد، آن را از خاک و خاشاک پاک کند و سپس بخورد و آن را برای شيطان نگذارد».
صحیح است - به روایت مسلم

شرح

جابر بن عبدالله رضی الله عنهما برخی از آداب غذا خوردن را از رسول الله صلی الله علیه وسلم نقل می کند، از جمله اینکه: وقتی کسی از خوردن فارغ می شود، انگشتان و ظرف غذایش را بلیسد تا اثر غذا بر روی آنها باقی نماند؛ زیرا نمی داند برکت در کدام بخش از غذا بوده است. از دیگر آداب غذا خوردن این است که هرگاه لقمه ای بر زمین افتاد، برداشته شود، زیرا شیطان در تمام امور انسان همراه اوست و آن لقمه را بر می دارد، اما آن را در برابر دیدگان ما برنمی دارد، به عبارت دیگر این مساله برای ما قابل مشاهده نیست چون امری غیبی است، بلکه این مساله را از طریق خبرِ پیامبرِ صادق و مصدوق متوجه شده ایم که شیطان آن را بر می دارد و می خورد؛ هرچند لقمه ی افتاده از نظر حسی در برابر دیدگان ما باشد اما او بطور غیبی آن را می خورد؛ و این از امور غیبی است که باید بدان ایمان بیاوریم.