عن أبي عبد الله جابر بن عبد الله الأنصاري رضي الله عنهما ، قال: كنا مع النبي صلى الله عليه وسلم في غَزَاةٍ، فقال: «إن بالمدينة لَرِجَالًا ما سِرْتُم مَسِيرًا، ولا قَطَعْتُم وَادِيًا، إلا كانوا مَعَكُم حَبَسَهم المرضُ».
وفي رواية: «إلا شَرَكُوكُم في الأَجْرِ».
وعن أنس - رضي الله عنه - قال: رجعنا من غزوة تبوك مع النبي صلى الله عليه وسلم فقال: «إن أقواما خلفنا بالمدينة ما سلكنا شِعْبَا، ولا واديا، إلا وهم معنا؛ حبسهم العذر».
[صحيح] - [حديث جابر -رضي الله عنه-: رواه مسلم.
حديث أنس -رضي الله عنه-: رواه البخاري]
المزيــد ...
Ebu Abdillah Cabir İbn Abdillah el-Ensârî -radıyallahu anhumâ- şöyle rivayet etmiştir: Bir gazvede Allah Rasûlü -sallallahu aleyhi ve sellem- ile beraberdik. Allah Rasûlü -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurdu: «Gerçekten Medine'de öyle adamlar var ki siz bir yolda yürür veya bir vadiyi geçerseniz sizinle beraberdirler. Kendilerini hastalık hapsetmiştir.» Bir başka rivayette : «Ecirde size iştirak etmişlerdir.» buyurmuştur. Enes İbn Mâlik -radıyallahu anh-’dan rivayet olunduğuna göre o şöyle demiştir: Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem- ile birlikte Tebuk Gazvesi’nden dönüyorduk. Şöyle buyurdu: «Arkamızda Medine'de bir takım topluluklar vardır ki, biz bir dağ yolunda, dere içinde her yürüyüşümüzde, muhakkak o Medine'dekiler de yürüyüşte bizimle beraberdirler. Onları burada bulunmaktan özür alıkoymuştur.»
[Sahih Hadis] - [Buhârî rivayet etmiştir - Müslim rivayet etmiştir]
Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem-, kendilerini Allah -Azze ve Celle- yolunda cihad etmekten hastalık ve bunun gibi özürlerin alıkoyduğu adamlardan haber vermektedir ki, cihad eden gazilerin kat ettikleri bir dağ yolunda, dere içinde her yürüyüşlerinde o özür sahibi kimselere de bu amelin sevabı vardır.