Hadis: Bir gün Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem- (torunu) Hasan -radıyallahu anh-’ı çıkardı. Onunla birlikte minbere çıkarak şöyle buyurdu: «Şüphesiz benim bu oğlum bir seyyiddir. Umarım ki Allah bu oğlum sebebiyle müslümanlardan iki büyük fırkanın arasını ıslah eder/düzeltir.»
عن أبي بكرة رضي الله عنه قال: أخرج النبي صلى الله عليه وسلم ذات يوم الحسن، فصعد به على المنبر، فقال: «ابني هذا سيِّد، ولعلَّ اللهَ أن يُصلحَ به بين فئتين من المسلمين».
[صحيح] - [رواه البخاري]
المزيــد ...
Ebu Bekre -radıyallahu anh-’dan rivayet edildiğine göre o şöyle demiştir: Bir gün Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem- (torunu) Hasan -radıyallahu anh-’ı çıkardı. Onunla birlikte minbere çıkarak şöyle buyurdu: «Şüphesiz benim bu oğlum bir seyyiddir. Umarım ki Allah bu oğlum sebebiyle müslümanlardan iki büyük fırkanın arasını ıslah eder/düzeltir.»
Sahih Hadis - Buhârî rivayet etmiştir.
Bir gün Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem- (torunu) Hasan -radıyallahu anh- ile birlikte mescide çıktı. Onunla birlikte şerefli mescidinin minberine çıktı ve oğlu (torunu) Hasan -radıyallahu anh-’ın seyyid olduğunu insanlara haber verdi. Hasan; soyu ve aslı şerefli ve seçkin bir kimse idi. O, yeryüzünde bulunan en şerefli eve mensup idi. Allah, onun eli ile Müslümanlardan, aralarında düşmanlık bulunan ve birbirleri ile savaşan iki büyük topluluğun arasını ıslah edip düzeltecekti ve onunla Müslümanlardan iki topluluğun arasını birleştirip Müslümanların genel birlikteliğini onaracaktı. Bu hadiste şerefli torunu Hasan b. Ali -radıyallahu anhuma-’nın yerine getireceği Müslümanların cemaatinin kelimesini bir araya getirme, onların arasını ıslah etme ve aradaki tartışmayı ortadan kaldırma görevini yerine getireceğini haber vermesi Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem-’in peygamberliğinin alametlerinden bir alamettir. Bu olay, Müslümanların birliğinin yara almasına ve kanlarının dökülmesine yol açabilecek olan Muaviye -radıyallahu anh-’ın halifeliği için kendisinin halifelikten tenazul etmesi ile gerçekleşmiştir. Bu olay hicri 40-41 yıllarında "c2">“Âm’ul Cemâa/Birlik” yılında gerçekleşmiştir.
Kategoriler
Daha Fazla
- Hadis: Bir gün Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-’in huzurunda bulunduğumuz sırada, elbisesi beyaz mı beyaz, saçları siyah mı siyah, yoldan gelmiş bir hali olmayan ve içimizden kimsenin tanımadığı bir adam çıkageldi.
- Hadis: «Ey Kullarım! Ben zulmü nefsime haram kıldım ve sizi aranızda da haram kıldım. Birbirinize zulmetmeyiniz. Ey kullarım! Hepiniz dalalettesiniz, ancak benim hidayet ettiğim müstesna. Benden hidayet isteyiniz, sizi hidayet edeyim.»
- Hadis: ‘’Allah Teâlâ, zalime vakit verir, bir kerede ansızın onu yakaladı mı, artık bırakmaz (onun için kurtuluş yoktur).’’
- Hadis: Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem'e gelip, Yâ Rasûlullah! Biz kitâb ehli bir kavmin diyarında bulunuyoruz. Biz müslümânlar bunların kaplarını kullanıp içlerinde yemek yiyebilir miyiz?
- Hadis: "Ya Rasûlallah! Bizden biri cünüp iken uyuyabilir mi?" Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-: «Evet, abdest aldığı zaman uyuyabilir, (bunda bir sakınca yoktur)» buyurdu.
- Hadis: «Dünyada sevdiği bir kimsesini (çocuğunu yahut ana babasını) aldığım zaman, (sabredip) ecrini Allah’tan bekleyen mü’min kulumun katımdaki karşılığı cennettir.»
- Hadis: Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem- bir yolculuktaydı. Yatsı namazını kıldı ve iki rekattan birinde Tin Sûresi'ni okudu. O'ndan daha güzel sesli olanı yahut daha güzel okuyanı görmedim.