بروز رسانی: مؤمنی که با مردم و در ميان آنها زندگی می کند و بر اذيت و آزارشان شکيباست، بهتر از از مؤمنی است که از مردم کناره گيری می کند و در برابر اذيت و آزارشان شکيبايی نمی ورزد.
عن عبد الله بن عمر رضي الله عنهما عن النبي صلى الله عليه وسلم قال: «المؤمن الذي يخالط الناس، ويصبر على أذاهم خير من الذي لا يخالط الناس ولا يصبر على أذاهم».
[صحيح] - [رواه الترمذي وابن ماجه وأحمد]
المزيــد ...
از عبدالله بن عمر رضی الله عنهما روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «الْمُؤْمِن الَّذِي يُخَالِط النَّاس وَيَصْبِر عَلَى أَذَاهُمْ خَيْر مِنْ الَّذِي لاَ يُخَالِط النَّاس وَلاَ يَصْبِر عَلَى أَذَاهُمْ»: «مؤمنی که با مردم و در ميان آنها زندگی می کند و بر اذيت و آزارشان شکيباست، بهتر از مؤمنی است که از مردم کناره گيری می کند و در برابر اذيت و آزارشان شکيبايی نمی ورزد».
[صحیح است] - [به روایت ابن ماجه - به روایت ترمذی - به روایت احمد]
این حدیث دلیلی بر فضیلت حضور داشتن در میان مردم و تعامل با آنها می باشد؛ و بیان می کند مومنی که در میان مردم است و با آنها تعامل دارد و بر اذیت و آزار آنها به سبب نصیحت و راهنمایی شان، صبر می کند، برتر و بهتر از مومنی است که در میان مردم نیست و تعامل و همنشینی با آنها را ترک نموده و از آنها کناره گیری نموده یا به تنهایی زندگی می کند، چون بر اذیت و آزار آنها صبر نمی کند.
طبقه‌بندی‌ها
بیشتر
- بروز رسانی: به جا آوردن پيوند خويشاوندى به طور متقابل صله ی رحم راستين نيست، بلكه صله ی رحم راستين هنگامى است كه اگر خويشاوندان ارتباط خويش را با كسى قطع كردند، او همچنان پيوند خويشاوندى را با آنان حفظ مى كند.
- بروز رسانی: هرکس يک وجب از زمين را به ناحق تصاحب کند، روز قيامت همين يک وجب از هفت زمين به دور گردنش پيچيده می شود.
- بروز رسانی: برادرت ظالم باشد یا مظلوم، او را ياری کن.
- بروز رسانی: هنگامی که توشه ی اشعری ها در جنگ تمام می شود يا زمانی که غذای شان در مدينه کاهش می يابد.
- بروز رسانی: به رسول الله صلى الله عليه وسلم خبر رسيد که بین بنی عمرو بن عوف اختلاف و دعوايی پديد آمده است؛ از اين رو رسول الله صلى الله عليه وسلم با تعدادی از مردم، جهت ایجاد صلح و آشتی میان آنها نزدشان رفت.
- بروز رسانی: زمان به صورتِ اصلی اش، مانندِ روزی درآمده که الله متعال آسمان ها و زمين را آفريد؛ هر سال، دوازده ماه می باشد و چهار ماهِ آن حرام است: ذوالقعده، ذوالحجه و محرّم که پُشتِ سرِ هم قرار دارند و رجبِ «مُضَر».