لا تَلْبسُوا الحَرِيرَ وَلا الدِّيبَاجَ، وَلا تَشْرَبُوا فِي آنِيَةِ الذَّهَبِ وَالفِضَّةِ وَلا تَأكُلُوا في صِحَافِهَا، فإنَّهَا لَهُمْ في الدُّنْيَا، وَلَكُمْ فِي الآخِرَةِ»: «ابريشم نرم و غليظ را نپوشيد و در ظرف های طلا و نقره چيزی ننوشيد، و در کاسه های آنان نخوريد، چون این ظروف (طلایی ونقره ی) برای آنها در دنیا و برای مان در آخرت است مَنْ لَبِسَ الحَرِيرَ فِي الدُّنْيَا لَمْ يَلْبَسْهُ فِي الآخِرَةِ». «هرکس در دنيا لباس ابريشمی بپوشد، در آخرت آن را نخواهد پوشيد لَا يَنْظُرُ الرَّجُلُ إِلَى عَوْرَةِ الرَّجُلِ، وَلَا الْمَرْأَةُ إِلَى عَوْرَةِ الْمَرْأَةِ