عَنْ جُنْدَبٍ رضي الله عنه:

أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ حَدَّثَ أَنَّ رَجُلًا قَالَ: وَاللهِ لَا يَغْفِرُ اللهُ لِفُلَانٍ، وَإِنَّ اللهَ تَعَالَى قَالَ: مَنْ ذَا الَّذِي يَتَأَلَّى عَلَيَّ أَنْ لَا أَغْفِرَ لِفُلَانٍ، فَإِنِّي قَدْ غَفَرْتُ لِفُلَانٍ، وَأَحْبَطْتُ عَمَلَكَ، أَوْ كَمَا قَالَ.
[صحيح] - [رواه مسلم]
المزيــد ...

ئەم وەرگێڕاوە پێویستی بە پێداچوونەوە و وردبوونەوەی زیاتر هەیە.

لە جوندوبی کوڕی عبداللەوە -ڕەزای خوای لێبێت- کە پێغەمبەری خودا -صلى الله علیه وسلم- دەفەرموێت: « پیاوێک ووتی: والله خوای گەورە لە فڵان خۆش نابێت، خودا فەرمووی: «کێیە کە سوێند لە سەر من دەخوات کە لە فڵان کەس خۆش نابم؟ من لە ئەو خۆش بووم، وکردەوەکانی تۆم پووچەڵ کردەوە». لە فەرموودەکەی ئەبو هورەیرەدا هاتووە: ئەوەی ئەم قسەیەی کردووە پیاوێکی خودا پەرستە (عابیدە)، ئەبو هورەیرە دەڵێت: وشەیەکی ووت کە بووە هۆی دۆڕان وتیاچوونی لە دونیا وقیامەتدا.
صەحیحە - موسلیم گێڕاویەتیەوە

شیکردنەوە

پێغەمبەر -صلى الله علیه وسلم- ئاگاداری دەدات سەبارەت بە ترسناکی زمان، کە پیاوێک سوێندی خوارد بەوەی کە خوای گەورە لە فڵان کەس خۆش نابێت، هەروەکو ئەوە وابێت سوێندی لە سەر خوای گەورە خواردبێت، چونکە پێی وایە خۆی ڕێز وشوێن وپلەی تایبەتی هەیە لای خوای گەورە، وئەو تاوانکارە سەرشۆڕی بۆ هەیە لای خوای گەورە، وئەم جۆرە سوێند خواردنە لە سەر خودا؛ لە نیشانەی بێ ئەدەبیە بەرامبەر خوای گەورە، بۆیە ئەو کەسەی ئەم سوێندەی خوارد خۆی تووشی تیاچوون ودۆڕان کرد لە دونیا وقیامەتدا.

وه‌رگێڕانی ماناكان: ئینگلیزی فەڕەنسی ئیسپانی تورکی ئۆردی ئەندەنوسی بۆسنی ڕووسی بەنگالی چینی فارسی تاگالۆگ هیندی سینهالی هوسا پورتوگالی سه‌واحیلی
پیشاندانی وەرگێڕانەکان

واتای وشەکان

زیاتر