عن عبد الله بن عمر رضي الله عنهما : «أنه طلق امرأته وهي حائض، فذكر ذلك عمر لرسول الله صلى الله عليه وسلم ، فَتَغَيَّظَ منه رسول الله صلى الله عليه وسلم ، ثم قال: لِيُرَاجِعْهَا، ثم لِيُمْسِكْهَا حتى تَطْهُرَ، ثم تَحِيضُ فَتَطْهُرَ، فإن بدا له أن يطلقها فليطلقها طاهرًا قبل أن يَمَسَّهَا، فتلك العِدَّةُ، كما أمر الله عز وجل ». وفي لفظ: «حتى تَحِيضَ حَيْضَةً مُسْتَقْبَلَةً، سِوَى حَيْضَتِهَا التي طَلَّقَهَا فيها». وفي لفظ «فحُسِبَتْ من طلاقها، ورَاجَعْهَا عبدُ الله كما أمره رسول الله صلى الله عليه وسلم ».
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...

از عبدالله بن عمر رضی الله عنهما روايت است كه وی همسرش را در دوران عادت ماهانه اش طلاق داد. پس عمر رضی الله عنه این مساله را با رسول الله صلى الله عليه وسلم در میان گذاشت که رسول الله صلی الله علیه وسلم با شنیدن آن ناراحت شد و سپس فرمود: «لِيُرَاجِعْهَا، ثُمَّ ليُمْسِكْهَا حَتَّى تَطْهُرَ، ثُمَّ تَحِيضَ فَتَطْهُرَ، فَإِنْ بَدَا لَهُ أَنْ يُطَلِّقَهَا فَلْيُطَلِّقْهَا طَاهِرًا قَبْلَ أَنْ يَمَسَّهَا، فَتِلْكَ العِدَّةُ كَمَا أَمَرَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ»: «باید به همسرش رجوع كند و او را نگه دارد تا پاك گردد و دوباره دچار قاعدگی شود و سپس پاك گردد؛ بعد از آن اگر خواست طلاقش دهد، او را در حال پاکی و قبل از اینکه با او همبستر شود، طلاق دهد. و این عده ای است که الله متعال بدان امر کرده است». و در لفظی آمده است: «حَتَّى تَحِيضَ حَيْضَةً مُسْتَقْبَلَةً، سِوَى حَيْضَتِهَا الَّتِي طَلَّقَهَا فِيهَا»: «تا اينکه يکبار ديگر عادت شود غير از آن عادتی که او را در آن طلاق داده است». و در لفظی آمده است: «فَحُسِبَتْ مِنْ طَلاقِهَا، وَرَاجَعَهَا عَبْدُ اللَّهِ كَمَا أَمَرَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه و سلم»: «و اين طلاق به عنوان يکی از سه طلاق برای زنش محسوب شد؛ و عبدالله نيز آن را چنانکه رسول الله صلى الله عليه و سلم فرموده بود، برگرداند».
صحیح است - متفق علیه

شرح

عبدالله بن عمر رضی الله عنهما همسرش را که در عادت ماهانه بود طلاق می دهد؛ پدرش عمر بن خطاب رضی الله عنه این مساله را با رسول الله صلی الله علیه وسلم در میان گذاشته و رسول الله صلی الله علیه وسلم بسیار ناراحت می شود؛ چون همسرش را به شیوه ی حرامی طلاق داده بود و عمل وی مطابق سنت نبوی نبود. سپس به عبدالله دستور می دهد که به همسرش رجوع کند و او را نزد خود نگه دارد تا از این دوره ی عادت پاک شود سپس دوباره عادت شود و باز پاک شود؛ بعد از این اگر تصمیم به طلاقش داشت و رغبتی به نگه داشتن او نداشت، باید قبل از اینکه با او همبستر شود طلاقش دهد؛ و این همان عده ای است که الله متعال به طلاق در آن دستور داده است. علما در مورد وقوع طلاق زنی که در عادت ماهانه به سر می برد اختلاف کرده اند؛ چراکه طلاق دادن زن در عادت ماهانه حرام است و مخالف سنت؛ روایت ابوداود و دیگران در این حدیث، دیدگاه مفتی به مبنی بر وقوع طلاق در این حالت را تایید نمی کند چنانکه در آن آمده است: «فَرَدَّهَا عَلَيَّ، وَلَمْ يَرَهَا شَيْئًا»: «رسول الله صلی الله علیه وسلم همسرم را به من بازگرداند و طلاقی را که در مدت عادت ماهانه ی وی داده بودم، چیزی به حساب نیاورد». و از طرفی الفاظ وارده در این روایت نه در وقوع طلاق صریح است و نه در این مساله که: این رسول الله صلی الله علیه وسلم بوده که آن را یک طلاق به حساب آورده است. و در حدیث محکمِ مشهور آمده است که: «مَن عَمِلَ عَمَلاً لَيسَ عَلَيهِ أمرُنا فَهُوُ رَدٌّ»: «هرکس عملی انجام دهد که امر ما بر آن نبوده باشد، عملش مردود است». متفق علیه

ترجمه: انگلیسی فرانسوی اسپانیایی ترکی اردو اندونزیایی بوسنیایی روسی بنگالی چینی تجالوج الهندية البرتغالية
مشاهده ترجمه ها