بروز رسانی: وقتی رسول الله صلی الله علیه وسلم را غسل می داده، در جستجوی چیزهایی بوده که به هنگام غسل از مرده های دیگر دیده می شود؛ اما چیزی نیافته است، لذا گفته است: «پدرم به فدایت که چه پاکی؛ در زنده بودن پاک بودی و چون از دنیا رفتی پاکی».

عن علي بن أبي طالب رضي الله عنه ، قال: لما غَسَّل النبيَّ صلى الله عليه وسلم ذَهَبَ يَلْتَمِسُ منه ما يُلتمس مِن الميِّت، فلم يَجِدْه، فقال: «بأبي الطيِّب، طِبتَ حيًّا، وطِبتَ ميتًا».
[صحيح] - [رواه ابن ماجه]

از علی بن ابی طالب رضی الله عنه روایت است که وقتی رسول الله صلی الله علیه وسلم را غسل می داده، در جستجوی چیزهایی بوده که به هنگام غسل از مرده های دیگر دیده می شود؛ اما چیزی نیافته است، لذا گفته است: «پدرم به فدایت که چه پاکی؛ در زنده بودن پاک بودی و چون از دنیا رفتی پاکی».
صحیح است - به روایت ابن ماجه

شرح

زمانی که علی رضی الله عنه رسول الله صلی الله علیه وسلم را غسل می دهد، دقت می کند آیا از ایشان هم مانند سایر مردگان ادرار یا مدفوع یا چیزهای مشابهی خارج می شود یا نه؛ چون درنتیجه ی آزاد و رها شدن مفاصل، این اتفاق برای مرده می افتد. اما چیزی نمی یابد، لذا می گوید: ای رسول خدا، پدرم به فدایت باد؛ تو چه پاکی؛ در زنده بودن پاک بودی و وقتی فوت شدی همچنان پاکی.