عن جابر بن عبد الله رضي الله عنهما ، عن النبي صلى الله عليه وسلم قال: «أُذِنَ لي أنْ أُحَدِّثَ عن مَلَك مِن ملائكة الله مِن حَمَلَةِ العَرْش، إنَّ ما بين شَحْمةِ أُذُنِه إلى عاتِقِه مَسِيرةُ سبعِمائة عام».
[صحيح] - [رواه أبو داود]
المزيــد ...
از جابر بن عبدالله رضی الله عنهما روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «أُذِنَ لِي أَنْ أُحَدِّثَ عَنْ مَلَكٍ مِنْ مَلَائِكَةِ اللَّهِ مِنْ حَمَلَةِ الْعَرْشِ، إِنَّ مَا بَيْنَ شَحْمَةِ أُذُنِهِ إِلَي عَاتِقِهِ مَسِيرَةُ سَبْعِ مِائَةِ عَامٍ»: «به من اجازه داده شد تا در مورد ملکی از ملائکه ی حامل عرش سخن بگویم كه فاصله ی بين نرمه گوش تا شانه اش مسير هفتصد سال است».
[صحیح است] - [به روایت ابوداوود]
رسول الله صلی الله علیه وسلم در حدیث جابر خبر می دهد که الله متعال به او اجازه داده تا یکی از ملائکه ی بزرگ الله متعال را برای امتش توصیف نماید، ملکی که از ملائکه ی حامل عرش الله رحمان است و عرش بزرگترین مخلوق الله می باشد؛ اینکه مسافت میان نرمه گوش این ملک تا پایین گردنش به اندازه پیمودن مسافت هفتصد سال با اسب سریع است.