Hadis: Dvije žene iz plemena Huzejl su se posvađale, pa je jedna na drugu bacila kamen i ubila je zajedno sa onim što je nosila u stomaku.

عن أبي هُرَيْرة رضي الله عنه قال: «اقْتَتَلَتْ امْرَأَتَانِ مِنْ هُذَيْلٍ، فرمَت إحداهما الأخرى بحجر، فَقَتَلَتْهَا وَمَا فِي بَطْنِهَا فَاخْتَصَمُوا إلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم فَقَضَى رسول الله: أَنَّ دِيَةَ جَنِينِهَا غُرَّةٌ- عَبْدٌ، أَوْ وَلِيدَةٌ- وَقَضَى بِدِيَةِ المرأة على عَاقِلَتِهَا، وَوَرَّثَهَا وَلَدَهَا وَمَنْ مَعَهُمْ، فَقَامَ حَمَلُ بنُ النَّابِغَةِ الهُذَلِيُّ، فَقَالَ: يا رسول الله، كيف أغرم من لا شَرِبَ وَلا أَكَلَ، وَلا نَطَقَ وَلا اسْتَهَلَّ، فَمِثْلُ ذَلِكَ يُطَلُّ؟ فقال رَسول الله صلى الله عليه وسلم : «إنما هذا من إخوان الكُهَّان» من أجْل سَجْعِهِ الَّذِي سَجَعَ.
[صحيح] - [متفق عليه]

Ebu Hurejre, radijallahu 'anhu, je rekao: "Dvije žene iz plemena Huzejl su se povađale, pa je jedna na drugu bacila kamen i ubila je zajedno sa onim što je nosila u sto¬maku. Nakon toga su se sporili pred Vjerovjesnikom, sallallahu 'alejhi ve sellem, i on je presudio da za krvarinu ploda treba dati najboljeg roba ili robinju, a krvarinu za ženu treba dati njena rodbina po ocu. Nasljeđuju je njena djeca i oni koji su sa njima. Tada je ustao Hamel b. En-Nabiga El-Huzeli, i rekao: 'O Allahov Poslaniče, kako da plaćam krvarinu za onog ko nije ni pio ni jeo, niti je progovorio niti zaplakao, zaista nešto takvo ostaje neosvećeno.’ Allahov Poslanik, sallallahu 'alejhi ve sellem, reče: 'Ovaj je brat vračara.', zbog njegovog govora i načina na koji ga je izrekao."
[Vjerodostojan] - [Muttefekun alejh]

Objašnjenje

Dvije žene, inoče, iz plemena Huzejl su se posvađale, pa je jedna na drugu bacila manji kamen, koji inače ne ubija osobu koja se njim pogodi, ali u ovom slučaju je njime ubila tu ženu i zajedno sa njom i dijete koje je nosila u stomaku. Allahov Poslanik, sallallahu 'alejhi ve sellem, presudio je da se za krvarinu ploda treba osoboditi najbolji rob ili robinja, jer ovo nije bilo namjerno ubistvo, te da je to dužnost njene rodbine po ocu. Pošto se krvarina isplaćuje nakon smrti te žene ona pripada njenom ocu i ostalim nasljednicima, dok ostaloj rodbini ne pripada ništa. Tada je Hamel b. En-Nabiga, a on je bio otac žene koja je nenamjerno ubila svoju inoču, rekao: "O Allahov Poslaniče, kako da plaćam krvarinu za mrtav zametak, koji nije jeo, niti pio, niti je pričao, pa da znamo da je uopšte bio živo biće", a sve ovom je rekao na pjesnički način. To se nije svidjelo Vjerovjesniku, sallallahu 'alejhi ve sellem, jer je ovim govorom i ovim načinom želio izbjeći šerijatski propis, kao što to rade vračari koji ovakav govor koriste kako bi bespravno uzimali i jeli imetak drugih ljudi.