Hadis: «Münafığa 'efendi' demeyiniz. Eğer onu efendi sayacak olursanız, Azîz ve Celîl olan Rabbinizi gazaplandırmış olursunuz.»

عن بُريدة رضي الله عنه قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : «لا تقولوا للمُنَافق سَيِّدٌ، فإنه إن يَكُ سَيِّدًا فقد أسْخَطْتُمْ ربكم عز وجل ».
[صحيح] - [رواه أبو داود والنسائي في الكبرى وأحمد]

Bureyde -radıyallahu anh-'den rivayet edildiğine göre Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurdu: «Münafığa 'efendi' demeyiniz. Eğer onu efendi sayacak olursanız, Azîz ve Celîl olan Rabbinizi gazaplandırmış olursunuz.»
[Sahih Hadis] - [Nesâî rivayet etmiştir - Ebû Dâvûd rivayet etmiştir - Ahmed rivayet etmiştir]

Şerh

Hadisin Manası: Münafık kavminin büyüğü efendisi olsa bile ona efendi dediğinizde Allah’ı gazaplandırmış olursunuz. Çünkü bu onu yüceltmedir. O da bunu hak etmeyenlerdendir. Eğer kavminin büyüğü ve efendisi değil ise bu yalan ve nifak olur. Her iki halde de efendi lafzının münafığa ıtlak edilmesini yasaklıyor. Ve aynısı kâfir, fasık ve bidatçı için de geçerlidir. O efendilik vasfını kesinlikle hak etmemektedir. Mirkâtü’l-Mefâtih (7/3009), Abbad’ın Sünen-i Ebi Davud’un elektronik olarak tescil edilmiş şerhinden.