بروز رسانی: رسول الله صلی الله علیه وسلم در مورد خمر و شراب سوال شد که از درست کردن آن نهی کرد. طارق گفت: آن را جهت استفاده ی دارویی درست می کنم؛ رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «شراب دارو نیست، بلکه خود بیماری است».

عَنْ وَائِلٍ الْحَضْرَمِيِّ:

أَنَّ طَارِقَ بْنَ سُوَيْدٍ الْجُعْفِيَّ، سَأَلَ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَنِ الْخَمْرِ، فَنَهَاهُ -أَوْ كَرِهَ- أَنْ يَصْنَعَهَا، فَقَالَ: إِنَّمَا أَصْنَعُهَا لِلدَّوَاءِ، فَقَالَ: «إِنَّهُ لَيْسَ بِدَوَاءٍ، وَلَكِنَّهُ دَاءٌ».
[صحيح] - [رواه مسلم]

از وائل حضرمی روایت است که طارق بن سوید جعفی از رسول الله صلی الله علیه وسلم در مورد خمر و شراب سوال نمود که ایشان از درست کردن آن نهی کرد یا آن را ناپسند دانست. طارق گفت: آن را جهت استفاده ی دارویی درست می کنم؛ رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «إِنَّهُ لَيْسَ بِدَوَاءٍ، وَلَكِنَّهُ دَاءٌ»: «شراب دارو نیست، بلکه خود بیماری است».
صحیح است - به روایت مسلم

شرح

در این حدیث طارق بن سوید رضی الله عنه از رسول الله صلی الله علیه وسلم در مورد خمر و شرابی سوال می کند که جهت استفاده ی دارویی ساخته می شود نه برای شراب خواری؛ و رسول الله صلی الله علیه وسلم به وی خبر می دهد که شراب بیماری است که شفایی در آن نیست؛ و این بر تحریم خمر دلالت دارد و اینکه سبب بیماری می شود و فایده ای در آن نیست؛ بنابراین دور ریختن آن واجب می باشد.