الله متعال درحالی آیه ی حرام بودن شراب را نازل کرد که شراب مورد استفاده در مدینه فقط از خرما بود. كل مُسْكِرٍ خَمْرٌ، وكل مُسْكِرٍ حرام، ومن شرِب الخمر في الدنيا فمات وهو يُدْمِنُهَا لَمْ يَتُبْ، لَمْ يَشْرَبْهَا في الآخرة»: «هر چیزی که مست‌کننده باشد، خمر است، و هر مست‌کننده‌ای حرام است. و کسی که در دنیا خمر بنوشد و درحالی بمیرد که به آن معتاد بوده و توبه نکرده باشد، در آخرت آن را نخواهد نوشید رسول الله صلی الله علیه وسلم در مورد خمر و شراب سوال شد که از درست کردن آن نهی کرد. طارق گفت: آن را جهت استفاده ی دارویی درست می کنم؛ رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «شراب دارو نیست، بلکه خود بیماری است». الله يهود را لعنت نمود؛ زيرا وقتی چربی برای آنان حرام شد، آن را آب کردند و فروختند. از رسول الله صلى الله عليه وسلم در مورد شرابی که تبديل به سرکه شود، پرسيدند. فرمود: «نه (حلال نيست)».