Hadis: "Allahov je Poslanik na samrti govorio: 'Gdje sam sutra! Gdje sam sutra!', želeći da njegovo noćenje bude kod Aiše. Njegove žene su mu dozvolile da bude gdje on želi."

عن عائشة رضي الله عنها أن رسول الله صلى الله عليه وسلم كان يَسْأَلُ في مرضه الذي مات فيه، يقول: «أيْن أنا غَدًا، أيْن أنا غَدًا» يُريد يوم عائشة، فأَذِنَ له أزواجه يكون حيث شاء، فكان في بيْت عائشة حتى مات عندها، قالت عائشة: فمات في اليوم الذي كان يدور عليَّ فيه، في بيتي، فَقَبَضَه الله وإنَّ رأسه لَبَيْنَ نَحْري وسَحْري، وخَالَطَ رِيقُه رِيقِي، ثم قالت: دخَل عبد الرحمن بن أبي بكر ومعَه سِواك يَسْتَنُّ به، فنظر إليه رسول الله صلى الله عليه وسلم ، فقلت له: أعْطِني هذا السواك يا عبد الرحمن، فَأَعْطَانِيه، فَقَضَمْتُه، ثم مَضَغْتُه، فأعْطَيته رسول الله صلى الله عليه وسلم فاسْتَنَّ به، وهو مُسْتَنِد إلى صدري.
[صحيح] - [متفق عليه]

Od Aiše, r.a., prenosi se da je Allahov Poslanik, s.a.v.s., na samrti govorio: "Gdje sam sutra! Gdje sam sutra!", želeći da mu reda bude kod Aiše. Njegove žene su mu dozvolile da bude gdje on želi, pa se nastanio u dom Aiše, r.a., gdje je i preselio na ahiret. Aiša kazuje: "Umro je u danu kada mu je reda bila da bude kod mene, u mom domu. Uzvišeni Allah ga je uzeo dok mu je glava bila u mom naručju, a moja i njegova pljuvačka su se pomiješale (putem misvaka koji mu je pripremila)." Zatim je kazala: "A onda je došao Abdurrahman b. Ebu Bekr noseći misvak kojim je prelazio preko zuba, pa ga je pogledao Allahov Poslanik, s.a.v.s. Ja mu rekoh: 'Abdurrahmane, daj mi taj misvak.' On ga dade, a ja sam ga zaoštrila, potom sam ga žvakanjem smekšala i dala Allahovom Poslaniku, s.a.v.s., i on ga je upotrijebio naslonjen na moje grudi."
[Vjerodostojan] - [Muttefekun alejh]

Objašnjenje

Aiša, r.a., obavještava nas o posljednim danima života Allahovog Poslanika, s.a.v.s., prenoseći da je u bolesti u kojoj je umro govorio: "Gdje sam sutra! Gdje sam sutra!" Ova pitanja su bila indirektno traženje dozvole od svojih žena da bude kod Aiše. Njegove žene su to razumjele i dozvolile mu da bude kod nje. Aiša podsjeća da je umro u danu kada mu je reda bila kod nje, u njenom domu i da ga je Uzvišeni Allah uzeo dok mu je glava bila u njenom naručju. Zatim je podsjetila da se njena i njegova pljuvačka pomiješale zbog upotrebe misvaka. Naime, došao je Abdurrahman b. Ebu Bekr, njen brat, noseći svježi misvak kojim je prelazio preko zuba, pa kada ga je vidio usredotočio je pogled na njega, kao da je poželio misvak. U to je pronikla Aiša te je uzela misvak od brata. Zatim je otkinula upotrijebljeni vrh misvaka, zaoštrila ga nanovo pa ga žvakala i omekšala te ga dala Allahovom Poslaniku, s.a.v.s., i on ga je upotrijebio. Aiša, r.a., bila je s razlogom ponosna na to što je Poslanik, s.a.v.s., preminuo glavom naslonjenom na njene grudi.