Hadis: "Nije dozvoljeno svjedočenje beduina protiv stanovnika naselja."

عن أبي هريرة رضي الله عنه أنه سمع رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول: «لا تَجُوزُ شَهَادَةُ بَدَوِيّ على صَاحِبِ قَرْيَةٍ».
[صحيح] - [رواه أبو داود وابن ماجه]

Od Ebu Hurejre, r.a., prenosi se da je čuo Allahovog Poslanika, s.a.v.s., da kaže: "Nije dozvoljeno svjedočenje beduina protiv stanovnika naselja."
[Vjerodostojan] - [Hadis bilježi Ibn Madže - Hadis bilježi Ebu Davud]

Objašnjenje

Ovaj hadis ukazuje na jednu od zapreka prihvatanja svjedočenja, a to je da beduinu, stanovniku pustinju i njima sličnim, nije dozvoljeno da svjedoče protiv građanina i stanovnika naselja, gradova i sela. Razlog je postojanje osnovane sumnje, jer ne postoji potreba za svjedočenjem osobe koja je udaljena i u većini situacija ne zna šta se dešava u naseljima. Rečeno je da je to tako zato što su stanovnici pustinje većinom neobrazovani i moguće je da svjedočenje olahko shvataju, a i ne gledaju na stvari precizno kada je u pitanju čuvanje ljudskih prava. Ovo je stav imama Malika, i Ahmeda, po jednoj verziji. Izrazita većina učenjaka ipak prihvata svjedočenje beduina, zbog općenitih dokaza, a hadis tumače da se odnosi na onoga za kojeg se ne zna njegova pravičnost i čestitost.