بروز رسانی: خمیازه کشیدن در نماز از سوی شیطان است؛ بنابراین هرگاه یکی از شما را خمیازه گرفت، باید تا جایی که می تواند با لب هایش جلوی باز شدن دهانش را بگیرد.

عن أبي هريرة رضي الله عنه مرفوعًا: «التَّثَاؤُبُ في الصلاة من الشَّيطان؛ فإذا تَثَاءَبَ أحدكم فَليَكْظِم ما اسْتَطاع».
[صحيح] - [رواه الترمذي]

از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «التَّثَاؤُبُ فِي الصَّلَاةِ مِنَ الشَّيْطَانِ؛ فَإِذَا تَثَاءَبَ أَحَدُكُمْ فَلْيَكْظِمْ مَا اسْتَطَاعَ»: «خمیازه کشیدن در نماز از سوی شیطان است؛ بنابراین هرگاه یکی از شما را خمیازه گرفت، باید تا جایی که می تواند با لب هایش جلوی باز شدن دهانش را بگیرد».
صحیح است - به روایت ترمذی

شرح

خمیازه در نماز از سوی شیطان است؛ چون با سنگینی بدن و سست شدن و پر شدن آن و تمایل به تنبلی و خواب همراه است؛ و شیطان به این مساله فرا می خواند که سهمِ نفس از شهواتش به آن داده شود و دامنه ی خوردن و نوشیدن آن توسعه یابد؛ بنابراین چون نمازگزار خمیازه بکشد یا قصد خمیازه کشیدن داشته باشد، باید تا جایی که می تواند با بسته نگه داشتن لب ها و روی هم گذاشتن دندان ها، مانع آن شود؛ تا شیطان به مراد خود در جلوه دادن چهره ی بدی از او نرسد و وارد دهانش نشود و به او نخندد؛ و اگر نتوانست به این روش مانع آن شود، با باز شدن دهان، دستش را بر دهانش بگذارد.