فەرموودە: پێغەمبەری خودا -صلى اللە علیە وسلم- زۆرجار لە ڕکوع وسوجدە بردنیدا دەیفەرموو: (سُبْحَانَكَ اللهُمَّ رَبَّنَا وَبِحَمْدِكَ، اللهُمَّ اغْفِرْ لِي)، فەرمانەکانى قورئانی جێبەجێ دەکرد
عن عائشة رضي الله عنها قالت: ما صَلَّى رسولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم صلاةً بَعْدَ أَنْ نَزَلَتْ عليه: (إذا جاء نصر الله والفتح) إلا يقول فيها: «سُبْحَانَكَ رَبَّنَا وبِحَمْدِكَ، اللهمَّ اغْفِرْ لِي».
وفي رواية: كانَ رسولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم يُكْثِرُ أَنْ يَقُولَ في رُكُوعِهِ وسُجُودِهِ: «سُبْحَانَكَ اللهُمَّ رَبَّنَا وَبِحَمْدِكَ، اللهُمَّ اغْفِرْ لِي»، يَتَأَوَّلُ القُرْآنَ.
وفي رواية: كَانَ رسولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم يُكْثِرُ أَنْ يَقُولَ قَبْلَ أَنْ يَمُوتَ: «سُبْحَانَكَ اللهُمَّ وَبِحَمْدِكَ أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ». قالتْ عَائِشَةُ: قلتُ: يا رسولَ اللهِ، ما هذهِ الكلماتُ التي أراكَ أَحْدَثْتَهَا تَقُولُها؟ قال: «جُعِلَتْ لِي عَلَامَةٌ فِي أُمَّتِي إِذَا رَأَيْتُهَا قُلْتُهَا (إذا جاء نصر الله والفتح)... إلى آخر السورة».
وفي رواية: كانَ رسولُ الله صلى الله عليه وسلم يُكْثِرُ مِنْ قَوْلِ: «سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَأَتُوبُ إِلَيْهِ». قالتْ: قلتُ: يا رسولَ اللهِ، أراكَ تُكْثِرُ مِنْ قَوْلِ سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ أَسْتَغْفِرُ اللهَ وأَتُوبُ إليهِ؟ فقالَ: «أَخْبَرَنِي رَبِّي أَنِّي سَأَرَى عَلَامَةً فِي أُمَّتِي فَإِذَا رَأَيْتُهَا أَكْثَرْتُ مِنْ قَوْلِ: سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَأَتُوبُ إليهِ فَقَدْ رَأَيْتُهَا: إذا جاء نصر الله والفتح، فَتْحُ مَكَّةَ، ورأيت الناس يدخلون في دين الله أفواجاً، فسبح بحمد ربك واستغفره إنه كان تواباً».
[صحيح] - [متفق عليه بجميع رواياته]
المزيــد ...
لە عائیشەوە -ڕەزای خوای لێبێت- دەڵێت: «پێغەمبەری خودا -صلى اللە علیە وسلم- هەرکاتێک نوێژی ئەنجامبدایە لە پاش ئەوەى (ئەم ئایەتەی) بۆ دابەزی: (إِذَا جَاءَ نَصْرُ ٱللَّهِ وَٱلْفَتْحُ) (کاتێک سورەتی -النصر-ی بۆ دابەزی)؛ دەیفەرموو: «(سُبْحَانَكَ رَبَّنَا وبِحَمْدِكَ، اللهمَّ اغْفِرْ لِي)*». ولە گێڕانەوەیەکدا: پێغەمبەری خودا -صلى اللە علیە وسلم- زۆر جار لە ڕکوع وسوجدە بردنیدا دەیفەرموو: «(سُبْحَانَكَ اللهُمَّ رَبَّنَا وَبِحَمْدِكَ، اللهُمَّ اغْفِرْ لِي)»، فەرمانەکانى قورئانی جێبەجێ دەکرد.ولە گێڕانەوەیەکدا: پێغەمبەری خودا -صلى اللە علیە وسلم- زۆر جار دەیفەرموو پێش ئەوەی کۆچی دوایی بکات: «(سُبْحَانَكَ اللهُمَّ وَبِحَمْدِكَ أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ)**». عائیشە دەڵێت: ووتم: ئەی پێغەمبەری خودا، ئەو وشانە چییە کە تۆ دەستکرد بە خوێندنیان؟ فەرمووی: «نیشانەیەکە بۆ من دانراوە پەیوەندی بە ئومەتەکەمەوە هەیە، وکاتێک دەیبینم دەیخوێنمەوە ( إِذَا جَآءَ نَصْرُ ٱللَّهِ وَٱلْفَتْحُ . . . هەتاوەکو کۆتای سورەتەکە -سورەتی النصر-)». ولە گێڕانەوەیەکدا: پێغەمبەری خودا -صلى اللە علیە وسلم- زۆر جار دەیفەرموو: «(سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَأَتُوبُ إِلَيْهِ)^». عائیشە دەڵێتـ: ووتم: ئەی پێغەمبەری خودا، دەبینم زۆر جار دەڵێیت: (سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَأَتُوبُ إِلَيْهِ)؟، فەرمووی: «پەروەردگارم پێی ڕاگەیاندم کە نیشانەیەک دەبینم لە ئومەتەکەمدا بۆیە ئەگەر بینیم، زۆر دەڵێم: (سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَأَتُوبُ إِلَيْهِ)؛ بەدڵنیاییەوە بینیم : ( إِذَا جَآءَ نَصْرُ ٱللَّهِ وَٱلْفَتْحُ (1) وَرَأَيْتَ ٱلنَّاسَ يَدْخُلُونَ فِى دِينِ ٱللَّهِ أَفْوَاجًا (2) فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَٱسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُۥ كَانَ تَوَّابًۢا (3) -سورەتی النصر-) (فەتحى مەککە) ». *(واتە: پەروەردگارمان، تۆ پاک وبێگەردیت، وسوپاس وحەمد بۆ تۆ ئەی پەروەردگارمان، خودایە لێم خۆش بە)، **(واتە: خودایە، تۆ پاک وبێگەردیت، داوای لێخۆشبوونت لێدەکەم وتەوبە دەکەم -ودەگەڕێمەوە- بۆ لای تۆ )، ^(پاک وبێگەردی بۆ خودا، وحەمد وسوپاس بۆ ئەو، داواى لێخۆشبوون لە خواى گەورە دەکەم وتەوبە دەکەم -ودەگەڕێمەوە- بۆ لای ئەو)
صەحیحە - بوخاری و موسلیم هاوڕان لەسەری بە ھەموو ریوایەتەکانی
عائیشەوە -ڕەزای خوای لێبێت- دەڵێت: پێغەمبەری خودا -صلى اللە علیە وسلم- هەرکاتێک نوێژی ئەنجامبدایە لە پاش ئەوەى (سورەتی -النصر-ی بۆ دابەزی) لە ڕکوع وسوجدە بردنیدا دەیفەرموو: (سُبْحَانَكَ اللهُمَّ رَبَّنَا وَبِحَمْدِكَ، اللهُمَّ اغْفِرْ لِي)*، فەرمانەکانى قورئانی جێبەجێ دەکرد کە خواى گەورە دەفەرموێت: {فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَٱسْتَغْفِرْهُ} واتە: {تەسیبحات ئەنجامبدە وحەمد وسوپاسی خودا بکە، وداواى لێخۆشبوونی لێبکە}. عائیشە -ڕەزاى خواى لێبێت- پرسیاری لە پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- کرد سەبارەت بە ئەم زیکرانە کە لە ڕکوع وسوجدە بردنیدا دەیخوێنێت، ئەویش -صلى اللە علیە وسلم- فەرمووی: (پەروەردگارم پێی ڕاگەیاندم کە نیشانەیەک دەبینم لە ئومەتەکەمدا بۆیە ئەگەر بیبینم، زۆر دەڵێم: (سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَأَتُوبُ إِلَيْهِ)**. وئەم نیشانە بریتی بوو: ( إِذَا جَآءَ نَصْرُ ٱللَّهِ وَٱلْفَتْحُ (1) وَرَأَيْتَ ٱلنَّاسَ يَدْخُلُونَ فِى دِينِ ٱللَّهِ أَفْوَاجًا (2) فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَٱسْتَغْفِرْهُ ۚ إِنَّهُۥ كَانَ تَوَّابًۢا (3) -سورەتی النصر-) (فەتحى مەککە). *(واتە: پەروەردگارمان، تۆ پاک وبێگەردیت، وسوپاس وحەمد بۆ تۆ ئەی پەروەردگارمان، خودایە لێم خۆش بە)، **(پاک وبێگەردی بۆ خودا، وحەمد وسوپاس بۆ ئەو، داواى لێخۆشبوون لە خواى گەورە دەکەم وتەوبە دەکەم -ودەگەڕێمەوە- بۆ لای ئەو)
پۆلێنکردنەکان
زیاتر
- فەرموودە: پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- پاش هەموو نوێژێک کە سەلامی دەدایەوە، دەیفەرموو: ( لا إله إلا الله وحده لا شريكَ له، له الملك وله الحمد وهو على كل شيءٍ قديرٌ، لا حولَ ولا قوةَ إلا بالله، لا إله إلا الله، ولا نعبد إلا إيَّاه، له النِّعمة وله الفضل، وله الثَّناء الحَسَن، لا إله إلا الله مخلصين له الدِّين ولو كَرِه الكافرون )
- فەرموودە: پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- لە نێوان دووسوجدەکەدا دەیفەرموو: ( اللهم اغفر لي، وارحمني، وعافني، واهدني، وارزقني )
- فەرموودە: کاتێک پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- نوێژی تەواو بکردایە (سەلامی بدایەتەوە) سێ جار (أستغفر الله)ی دەکرد، ودەیفەرموو: ( اللهم أنت السلام ومنك السلام، تباركت يا ذا الجلال والإكرام )
- فەرموودە: نزای: ( اللَّهُمَّ إني أعوذ بك من عذاب القبر، وعذاب النار، ومن فتنة الْمَحْيَا وَالْمَمَاتِ، ومن فتنة الْمَسِيحِ الدَّجَّالِ )
- فەرموودە: ئەی پێغەمبەری خودا، دایک وباوکم بە فیدات بن، لە کاتی بێدەنگ بوونت لە نێوان تەکبیرکردن وخوێندنەوەدا: چی دەڵێیت؟ فەرمووی: دەڵێم: ( اللَّهُمَّ باعد بيني وبين خطاياي كما باعدت بين المشرق والمغرب. اللهم نَقِّنِي من خطاياي كما يُنَقَّى الثوب الأبيض من الدَّنَسِ. اللهم اغسلني من خطاياي بالماء والثَّلْجِ وَالْبَرَدِ )
- فەرموودە: ئەی موعاز، والله، من تۆم خۆش دەوێت، پاشان ئامۆژگاریت دەکەم ئەی موعاز، واز مەهێنە لەوەی کە لە دوای هەموو نوێژێک بڵێیت: ( اللهم أعني على ذكرك، وشكرك، وحسن عبادتك )
- فەرموودە: نزای: ( اللَّهُمَّ إني أَعُوذ بِرِضَاك من سَخَطِك، وبِمُعَافَاتِكَ من عُقُوبَتِكَ، وأعُوذ بِك مِنْك، لا أُحْصِي ثَناءً عليك أنت كما أَثْنَيْتَ على نفسك )